Description:
āđāļĄāđāđāļāđāļāđāļāļĢāļēāļ (āļāļāļēāļāļāļđāļāļē)
āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļāļāđāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļāļēāļāđāļŦāļāđāđāļāđāļāļāļīāđāļĻāļĐ āļāđāļģāļŦāļāļąāļāļāļķāļāļĄāļ·āļ āļāđāļēāļāļ°āđāļŦāļĄāļēāļ°āđāļāđāļāļēāļĢāļāļąāđāļāļāļđāļāļēāļĄāļēāļāļāļ§āđāļēāļāļāļāļīāļāļāļąāļ§ āđāļāļ·āđāļāļŦāļēāđāļāđāļēāļŠāļ§āļĒāļāļēāļĄ āļĄāļĩāļāļēāļĢāđāļāđāļĄāļāļēāļāđāļāļāļāļĩāđ āļāļ§āļāļāļē, āļāļēāļ, āđāļĨāđāļāļĄāļ·āļ, āđāļĨāļ°āļāļļāļāļŠāļģāļāļąāļāļāđāļēāļāđāļāļāđāļĢāļ·āļāļāļĢāđāļēāļ āļĢāļđāļāļĨāļąāļāļĐāļāđāđāļāđāļŠāļĄāļŠāđāļ§āļ āļŠāļ§āļĒāđāļāđāļēāđāļāļāļāļĩāđāļāļ·āļāļ§āđāļēāļŦāļēāđāļāđāļĒāļēāļāđāļāļāļąāļāļāļļāļāļąāļ
āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļ·āļāļāļģāļāļēāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāļāļĨāļēāļ āļāđāļēāļāļēāļĒāļāļđāđāļāļēāļĒāļāļĨāļąāđāļāļŠāļāļĢāļĩāļāļāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļĄāļēāļāđāļēāļāļēāļ āļ§āđāļēāļāļąāļāļ§āđāļēāđāļāđāļēāđāļāđāļāļĩāđāļŠāļļāļāđāļāļāļĢāļĢāļāļēāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļąāđāļāļĄāļ§āļĨ āļāļąāļ§āđāļāļāđāļŦāđāļāļāļēāļĢāļāļģāđāļāļīāļ āļĄāļēāļĢāļāļēāļāļđāđāđāļŦāđāļāļĩāļ§āļīāļ āļāļ§āļēāļĄāļĢāļąāļāļāļĩāđāđāļĄāđāļĄāļĩāđāļāđāļāļļāļāļĢāļāļ·āļāđāļāđāļāļāļĩāđāļŠāļļāļāđāļŦāđāļāļĢāļąāļāđāļāđ āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļ·āļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāđāļāļĢāļēāļ āļāļāļāļāļĨāļąāļāļāļĢāļāļāļāļąāļāļĢāļ§āļēāļĨ āđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāļāļĨāļēāļ āļĄāļŦāļēāļāļļāļāļŦāļĒāļļāļāļāļ·āļāļāļĢāļāļāļĢāļąāļ āđāļāļĒāđāļāļāļēāļ°āđāļĢāļ·āđāļāļāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļēāļĄāļēāļĢāļĄāļāđāļāļīāļĒāļĄāđāļĄāļāļāļēāļāļ·āļāļ§āđāļēāļŠāļļāļāļĒāļāļ
āđāļāđāļŦāđāļāļĒāļāļīāļāļāļąāļ§ āļāļāđāļāļāļĩāđāđāļāđāļāđāļāļīāļ āļāļāļīāļĐāļāļēāļāđāļĢāļ·āđāļāļāđāļāļāļĨāļēāļ āļāđāļēāļāļēāļĒ āđāļŠāļĩāđāļĒāļāđāļĨāļāļĄāļāļāļĨāđāļāđāļāļĨāļāļĩāļāļąāļ āļāļķāļāļāļđāļāļāļđāđāļāļāđāļĨāļ°āđāļāļīāļāļāļāļāļāļąāđāļāđāļĒāļĩāđāļĒāļĄ āļāļēāļĄāļāļģāļāļēāļāđāļĄāđāļāđāļēāļŠāļēāļ§āđāļāļĨāļāļŦāļĨāļąāļāļāļąāđāļāļāđāļēāļāđāļē āļāļāļŦāļāļļāđāļĄāļāđāļāļĒāļŦāļāļļāđāļĄāđāļŦāļāđāđāļāļĨāļ·āđāļāļāļāļĨāđāļāļāļąāļāļĄāļēāļĄāļļāļāļāļđāđāļāđāļāļĢāđāļēāļ āļāļāļāļ·āđāļāļĄāļēāļāļĢāļĢāļāļēāļŦāļāļļāđāļĄāļāļāđāļāļāļģāļāļ°āđāļĢāđāļĄāđāļāļđāļ āđāļĒāđāļāļāļąāļāļŦāļĒāļīāļ āđāļĒāđāļāļāļąāļāļāđāļēāļĒ āļāļāļāļāļāđāļĄāđāļāļāļāļēāļĒ āļāļīāđāļ§āđāļĄāđāļāļāļāļąāļāđāļāļīāļāđāļĨāļĒāļāļĩāđāļāļĩāļĒāļ§ āļāļāļāļģāļĄāļēāļŦāļēāļāļīāļ āļāđāļāļāđāļēāđāļĄāđāļāļēāļĒāļāļķāļāļāļēāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļāļīāļāļāļĩāđāđāļĄāđāđāļāđāļĄāļēāđāļāđāđāļāļĢāļēāļ
Ancient Mae Per (Big Size)
This Mae Pher is extraordinarily large with heavy weight, probably more suitable for placing on worshipping shelf rather than carrying it around. This piece is very beautiful and old. Interestingly, it has vermilion applied to the eyes, mouth, fingernails, and other important points on the body. Her appearance is proportional. Mae Pher which is old and beautiful like this is considered rare nowadays.
"Mae Pher" is the legend of great charm, fortune & trade since the ancient time. It is said to be the oldest of all amulets. Representative of birth, Giver of Life. The love that a mother has for her child is the best of true love. Mae Pher is considered to be the universal amulet, not only good for charm & luck but, it also can stop bullet.
It is convenient amulet for hanging or placing in the cash register, money box, & wallet. You can pray for good fortune, luck or gambling prize to get very good results. This amulet also attract people & money come. According to the legend of Mae Pher, the female merchant fell asleep in spraddle action so, many young boys & men came to her shop to look at her crowdedly. When she woke up, all of naughty men were shocked & awkward. They did not not what to do so, they acted like they are customers want to buy her products. They took her items & paid money until the goods were not enough for sale, her fingers are not enough to count money. Therefore, many sellers in Thailand worship this amulet since ancient times.