āđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļāļ§āļēāļĒāļ āļąāļāļāļēāļŦāļēāļĢ (āđāļāļ·āđāļāļāļāļāđāļāļ), “āļāļĢāļ°āļĢāļēāļāļŠāļīāļĢāļīāļ§āļąāļāļĢāļĢāļąāļāļĐāļĩ” āļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāđāļēāļāđāļāđāļēāļāļļāļāļāļģāļāļēāļ āļāļļāļāļšāļāļĄāļāļāļšāđāļ, āļ§āļąāļāļāļīāļāļ§āļĢāļēāļĢāļēāļĄāļ§āļĢāļ§āļīāļŦāļēāļĢ, āļ.āļāļāļļāļĄāļāļēāļāļĩ
āļāļļāļāļāļāļļāļāđāļāļāđāļāđāļāļāļēāļāļāđāļēāļāđāļ āļāļāļĢāļąāļāļĒāđāļĨāļēāļ āļŠāļąāļāļāļēāļĢāļ°āđāļāđāļāđāļĨāļīāļĻ āđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļēāļāļĢāļāļĢāļ°āļāļĩāđāļĄāļĩāļāļēāļāļīāđāļĒāļĄāđāļŠāđāļāļēāļāļĢāđāļĄāđāđāļāļĒāļāļēāļ āđāļāļĩāļĒāļāļāļēāļāļāļļāļāļāļĢāļ°āļāļīāļĄāļāļĨāļĩ
āļĒāļāļāđāļŦāđāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāđāļ āļāļāļĢāļąāļāļĒāđ āļŠāļĢāđāļēāļāļāļĩ 2546 āļāļāļļāļŠāļāļāļīāđāļāļēāļāļāļēāļĢāļāđāļāļāļāļēāļĢāđāļāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāđāļŦāđāđāļāđāļāļāļēāļāđāļāđāļāļļāļāļāļĻāļēāļŠāļāļīāļāļāļāļāļĩāđāļĄāļēāļĢāđāļ§āļĄāļāļąāļāļāļēāļāļĢ āļāļģāļāļļāļ āļāļĩāđāļ§āļąāļāļāļēāļāļāļļāļāļĩāļāļāļāđāļāđāļāļāļĢāļ°āļāļģ āļĢāļ§āļĄāļāļąāđāļāđāļāļāđāļāđāļāļēāļāļīāđāļĒāļĄāļāļĩāđāļāļīāļĄāļāļāđāļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļģāļāļēāļāđāļāļŠāļ§āļāđāļāļĢāļīāļāļāļĢāļ°āļāļļāļāļāļĄāļāļāđāļĒāļąāļāļāđāļēāļ āđāļĨāļ°āļĢāđāļēāļāļāđāļēāļāđāļēāļāđ āļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļģāļāļēāļ āļāļķāļāļāļģāļĢāļīāļŠāļĢāđāļēāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļāļ§āļēāļĒāļ āļąāļāļāļēāļŦāļēāļĢāļāļķāđāļ āđāļāļĒāļāļģāļŦāļāļāļāļĢāļ°āļĒāļąāļāļāđāļāđāļēāļāļŦāļĨāļąāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāđāļāđāļ "āļĒāļąāļāļāđāļĄāļŦāļēāļĢāļēāļĄāļąāļāđāļ āļāļāļĢāļąāļāļĒāđ" āļĄāļĩāļāļļāļāļāļāļļāļāļāļēāļāđāļĢāļĩāļĒāļāđāļāļīāļ āđāļĢāļĩāļĒāļāļāļāļ
āļŠāđāļ§āļāļāđāļēāļāļŦāļāđāļēāļāļąāđāļ āđāļāļ°āđāļāđāļāļĢāļđāļāļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļĢāļķāđāļāļāļāļāđ āđāļāļĒāļāļđāļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļāļĨāđāļēāļĒāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļ āļąāļāļāļēāļŦāļēāļĢ āļāļāļāļāļĢāļ°āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļļāļāļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļŠāļ āļ§āļąāļāļāļēāļāļāđāļģ āđāļāđāļāđāļāļāļāļĒāđāļēāļ āđāļāđāļāļąāļāđāļāļĨāļāđāļŦāđāļāļđāđāļĢāļĩāļĒāļāļāđāļēāļĒ āđāļĨāļ°āļŠāļ§āļĒāļāļēāļĄ āđāļāļĢāļēāļ°āđāļāđāļāđāļēāļāđāļāļ°āļāļīāļĄāļāđāļāļĩāļĄāļ·āļāļāļĩ āļāļĢāļĢāļāļāđāļāļ°āļāļīāļĄāļāđāļŦāļāđāļēāļāļĢāļ°āđāļŦāđāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļģāļāļēāļ āļāļĒāđāļēāļāļĄāļēāļāļāļĩāđāļŠāļļāļ
āļāđāļēāđāļāļĨāļāļāļĩāđāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļāļĩāđ āļĄāļĩāļāļģāļāļ§āļāļāļēāļĢāļŠāļĢāđāļēāļāļŦāļĨāļēāļĒāđāļāļ·āđāļ āļŦāļĨāļēāļĒāļāļąāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļ āđāļāđāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļēāļĢāļāļāļāđāļāđāļāđāļāđāļāļŠāļąāļāļĨāļąāļāļĐāļāđ āļŠāļ·āļāļāļĢāļēāļāļĄāļēāļ§āđāļē āļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļģāļāļēāļāļāđāļāļāļāļēāļĢāđāļŦāđāđāļŦāļĄāļ·āļāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļāļĢāļ°āļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļāđāļēāđāļāļĒāļāļąāđāļ§āđāļāļāļĩāđāđāļĄāđāļāļīāļĒāļĄāļāļāļāđāļāđāļ
āļĒāļīāđāļāđāļāļāļ§āđāļēāļāļąāđāļ āļāđāļ§āļĒāļāļ§āļēāļĄāļāļĩāđāđāļāļ°āđāļĄāđāļāļīāļĄāļāđāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļāđāļēāļāļŦāļāđāļē āđāļāđāļāļāļīāļĄāļāđāļāļđāļāļāđāļģ āļĻāļīāļĨāļāļ°āļāļēāļĢāđāļāļ°āđāļāđāļāļāļĩāļĄāļ·āļāđāļāļāļēāļ°āļāļąāļ§āļāļāļāļāđāļēāļāđāļāļ° āļāļ·āđāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāđāļĄāđāļāļ°āļāļ·āđāļ āđāļāđāļāđāļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāļāļĄāļāļąāļāđāļĨāļ°āļĨāļķāļ āļāļēāļĢāļāļ°āļāļģāđāļāļāļĨāļāļĄāđāļāļĨāļāđāļāļĒāļ§āļīāļāļĩāđāļ āđāļāđāļāļāļēāļĢāļŠāļāļēāļĢāļāđ āļāļēāļĢāļāļāļāļāļīāļĄāļāđ āđāļĄāđāļāļģāđāļāđāļāđāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļŠāļąāļāđāļāļāļļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāđāļāđāđāļĨāļ°āđāļāđ āļāļĩāđāļāļ°āļĄāļĩāđāļāļāļāļēāļāļāđāļāđāļāđāļēāļĒ āđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāļāļ§āļēāļĒāļ āļąāļāļāļēāļŦāļēāļĢ āļāļķāļāļāļĨāļēāļĒāđāļāđāļāđāļŦāļĢāļĩāļĒāļāđāļĄāđāļāļāļāđāļāđāļāļāļĩāđāđāļĨāđāļāļŦāļēāļāđāļēāļĒ āļĄāļĩāļāđāļāļĒāļļāļāļīāđāļāđāļāļāļāļāļąāļāđāļāļ āļŦāļēāļāļāļāļāđāļēāļĒ āđāļĨāļ°āļĄāļĩāļāļļāļāļāļāļļāļāļŠāļđāļ āļāļąāđāļāļāđāļēāļāđāļ āļāļāļĢāļąāļāļĒāđ āđāļĨāļ°āđāļŠāļĢāļīāļĄāļāļĩāļ§āļīāļ āļŦāļāđāļēāļāļĩāđāļāļēāļĢāļāļēāļ
Alms-Offering Coin. (Copper Material) by "Phra Rajsiri Wachararangsi" Luang Por Than Chao Khun Chamnan Uttamapanyo, Abbot of Wat Chinwararam Worawihan (Royal Monastery), Pathum Thani Province.
Its sacred power is outstanding in the aspects of wealth and prosperity, like a monk's alms bowl that is never empty, always filled with food by the faithful.
The Pinnacle of the lucky coin, created in 2003 (B.E. 2546), originated from the intention to distribute sacred amulets as offerings (dÄna) to devout Buddhists who regularly came to make merit and offer alms at Wat Bang Kudi Thong. They were also given to laypeople who invited Luang Por Chamnan for performing a Buddhist chanting ceremony at their homes and businesses. As a result, Luang Por Chamnan initiated the creation of this coin as a form of merit-making through alms-offering (Phatthaharan). The reverse side of the coin was inscribed with the "Maha Raman Phokasap Yantra (Mon-Raman Wealthy Yantra), believed to possess sacred powers for attracting wealth and prosperity, both money and gold.
The front side of the coin features a half-body image of Luang Por Chamnan, designed in a style reminiscent of the Alms-Offering Coin of the revered Luang Por Sodh of Wat Paknam, which served as the inspiration. However, the design was modified to appear simpler and more elegant. A highly skilled artisan was commissioned to carefully engrave the mold, paying close attention to faithfully capturing the likeness of Luang Por Chamnan as accurately as possible.
Interestingly, although this coin was produced in many variants and in the thousands, no hallmark or code was stamped on any of them. It is understood that Luang Por Chamnan intentionally chose not to include a stamp, following the tradition of vintage amulets created by revered masters, which typically did not bear identifying marks.
Moreover, the front mold of the coin was engraved in low relief, a technique that reflects the unique artistic style and craftsmanship of the master engraver who created it. Although the surface of the coin is relatively shallow, it is crisp, clear, and well-defined. Any attempt to counterfeit it, whether by spark erosion, mold copying, or other methods, may be technically possible, but genuine coins can still be easily distinguished from fakes in the future. As a result, this Alms-Offering Coin, despite lacking a hallmark or code, has become a widely accepted and easily authenticated amulet. It is readily available, with clear criteria for verification, and is highly revered for its sacred power, especially in attracting wealth and supporting one’s life, career, and prosperity.







