กุมารแม่นางฟ้า, พระอาจารย์โอ พุทโธรักษา, พุทธสถานวิหารพระธรรมราช, จ.เพชรบูรณ์

เรื่องมีอยู่ว่าสมัยที่พระอาจารย์โอได้ธุดงค์ในแถบจังหวัดสุรินทร์-บุรีรัมย์ ชาวบบ้านมาเล่าให้พระอาจารย์ฟังขณะที่ท่านปักกลดอยุ่ว่ามีต้นตะเคียนต้นหนึ่งทำให้ชาวบ้านเกิดความหวาดกลัวเป็นอันมาก แม้แต่หมอส่วยก็กำราบไม่ได้ ลำบากชาวบ้านที่ต้องทำไร่ทำนา เดินสัญจรไปมา เพราะชาวบ้านต่างเจออาถรรพ์จากต้นตะเคียนต้นนี้อยู่บ่อยครั้ง ตอนนั้นพระอาจารย์ก็รับฟังแต่ไม่ได้รับปากว่าจะช่วยเรื่องนี้

ปรากฏว่าในคืนนั้นขณะที่พระอาจารย์โอกำลังจำวัดอยุ่ในกลดปกติ ประมานตีสองเห็นจะได้ ก็มีเสียงผุ้หญิงมาเรียกอยุ่ข้างกลด มาแต่เสียงไม่เห็นตัว เรียกปลุกให้พระอาจารย์ตื่น เสียงผู้หญิงแว่วๆมาตามลมว่า "ลูกตาเบ๊าะๆ" พระอาจารย์โอก็นึกในใจว่าคงเป็นภาษาที่ชาวบ้านแถบนี้เค้าใช้เรียกพระหละมั้ง พอสักพักหนึ่งก็ปรากฏร่างของผู้หญิงยืนอยู่ไกลๆ ผุ้หญิงคนนั้นก็ก้มกราบพระอาจารย์โอ แล้วจึงบอกว่าผีนางตะเคียนที่ชาวบ้านขอให้พระอาจารย์ช่วยปราบนั้นคือเขาเอง

นางตะเคียนได้เล่าให้พระอาจารย์โอฟังว่า ตัวเขานั้นเป็นเทพยดา สถิตอยู่ที่ต้นตะเคียนต้นนั้น ต้นสายปลายเหตุความเฮี้ยนที่ชาวบ้านกล่าวขานก็เกิดขึ้นจากว่า ชาวบ้านชอบไปบนบานศาลกล่าว พอได้สิ่งที่ตนเองต้องการแล้ว ก็ไม่ทำตามที่พูด ที่สัญญาไว้ เขาก็เลยต้องสั่งสอนแต่ไม่ได้เจตนาคิดคาดคั้นเอาตายกับใคร นางตะเคียนจึงขอให้พระอาจารย์อย่าได้ทำร้ายเขาเลย

พระอาจารย์โอฟังสิ่งที่นางตะเคียนเล่าให้ฟัง แล้วก็พิจารณาว่าถ้าปัญหานี้หาข้อยุติไม่ได้ ก็จะเป็นผลร้ายกับทั้งสองฝ่าย พระอาจารย์จึงเทศนาสอนนางตะเคียนว่า ให้ละเลิกรักโลภโกรธหลง ความพยาบาทอาคฆาตจองเวรก็ให้ถอนเสีย นางตะเคียนก็รับฟังเทศนาจากพระอาจารย์โอและรับไปปฏิบัติตามแต่โดยดี

ผ่านไปไม่นานนัก นางตะเคียนก็มาหาพระอาจารย์โออีก บอกว่าที่เขามาในครั้งนี้เพราะเขาใกล้หมดอายุขัย หมดหน้าที่ๆต้องสถิตอยู๋ตรงนี้แล้ว จะกลับสวรรค์แล้ว เขาเลยขอให้พระอาจารย์โอช่วยทำพิธีปลดปล่อยเขาที พระอาจารย์โอเลยนึกถึงการละลายความทุกข์ โศก โกรธ แค้น วันรุ่งขึ้นพระอาจารย์โอจึงไปที่ต้นตะเคียน พร้อมกับสวด "โองการพระมหาละลาย" โดยยืนขาเดียว ท่านสวดอยู่สามเที่ยว แล้วจึงนำมือตบเบาๆไปที่ต้นตะเคียนสามครั้ง กิ่งต้นตะเคียนก็หักลงมาหนึ่งกิ่ง ถือเป็นนิมิตหมายอันดี

หลังจากนั้นผ่านไปประมาณ 3-4 วัน ต้นตะเคียนก็ยืนต้นตาย แล้วก็โดนฟ้าผ่าเปรี้ยงในช่วงกลางวันของตอนเที่ยง ในกลางคืนของวันนั้น นางตะเคียนมาเรียก ลูกตาเบ๊าะๆ บอกว่าเขาจะไปแล้ว แต่ก่อนไปเขาจะมอบวิชาให้ เป็นวิชาการสร้างกุมารทอง เพราะนางตะเคียนเค้าปรารถนาจะมีลูกแต่เขามีไม่ได้ เขาเลยมอบวิชาทำกุมารให้พระอาจารย์โอ เป็นกุมารที่ลงด้วยสูตรตรีนิสิงเห เก่งกาจด้วยอิทธิฤทธิ์เทพเจ้าทั้งปวง เป็นวิชากุมารสายเทพก็ว่าได้

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พระอาจารย์โอก็เรียกแม่ตะเคียนนางนี้ว่า "แม่นางฟ้า" และถือเป็นครูในโลกวิญญาณท่านหนึ่งของพระอาจารย์โอ พระอาจารย์ท่านว่าชื่อ แม่นางฟ้า เหมาะสมแล้ว เพราะตอนเขามาปรากฏตัวให้เห็นนั้น แต่งตัวสวยงามมาก มีแสงเรืองๆออกมาตลอด เหมือนตัวเรืองแสงได้

วิชาสร้างกุมารทองที่พระอาจารย์โอได้มาจากแม่นางฟ้านี้ ถือเป็นสุดยอดวิชาที่พระอาจารย์โอใช้ปลุกเสกกุมารทองของท่านเรื่อยมา จนมีประสบการณ์ดังไปถึงต่างแดนเลยทีเดียว สำหรับ "กุมารแม่นางฟ้า" รุ่นนี้พระอาจารย์โอได้นำไม้ตะเคียนจากต้นตะเคียนที่แม่นางฟ้าสถิตอยู่มาผสมเป็นมวลสารอีกด้วย มีจารทั้งองค์ด้วยปถมังกำเนิด, หัวใจกุมารเทพ, และวิชาปัญจสาขา ฝังตะกรุดโอฟ้าผ่า เป็นกุมารที่ดีเด่นทางเฝ้าคุ้มครองบ้านเรือน ป้องกัน เมตตามหานิยม นำโชคลาภ ค้าขาย

จัดสร้างทั้งหมด 2 เนื้อด้วยกัน:

1.เนื้อเหลือง

-แก่ผงขมิ้นวิเศษต่างๆ ได้แก่ ขมิ้นตัวผู้, ขมิ้นตัวเมีย, ขมิ้นชัน,พุทธกวัก,ดินสอฤษี

2.เนื้อขาว

-แก่ผงตรีนิสิงเห

Kumarnthong Mae Nang Far by Phra Arjarn O, Phetchabun.

Phra Arjarn O made this Kumarnthong follows the magic subject of "Mae Nang Far", the Ta-Khian angel that Phra Arjarn O praised to be one of his spiritual magic teacher. The owner of this Kumarnthong can pray for any wishes such as charm, business, luck, and protection.

There are 2 colors made:

1.Yellow Color.

-Concentrated material of curcuma such as male curcuma, female curcuma, Buddha call money herb, Luesi mystic herb.

2.White Color.

-Concentrated material of "Trinisinghe Powder".

จารทั้งองค์ด้วยปถมังกำเนิด, หัวใจกุมารเทพ, และวิชาปัญจสาขา

Phra Arjarn O wrote many Yants about Kumarnthong subject on this Kumarnthong Mae Nang Far.