Description:


āļāļĨāļąāļāļāļīāļāđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāļģāļāđāļēāļāđāļē, āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļ āļŠāļĩāļāļēāļĄ
āļāļēāļāļļāļ āļēāļāđāļāđāļāļĨāđāļē āļāļđāļāļēāđāļŠāļĢāļīāļĄāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄ āđāļāļĨāđāļ§āļāļĨāļēāļ "āđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāļģ" āļāļĩāđāļāļđāļāļāđāļēāļāđāļēāļāļąāđāļāļĄāļĩāļāļēāļāļļāļ āļēāļāļāļĨāļąāļāļāđāļāļāđāļĢāđāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļāļĢāļĢāļāđ āļĄāļĩāļāļĨāļąāļāļāļīāđāļĻāļĐāļāļĩāđāļāđāļēāļāļīāļŠāļđāļāļāđ āļŠāļĄāļąāļĒāđāļāļĢāļēāļāđāļāļ·āđāļāļ§āđāļē"āđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāđāļēāļāđāļē"āđāļāđāļāļāļāļāļāļĨāļąāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļēāļāļĢāļĢāļāđāļĄāļĩāļĪāļāļāļīāđāļāļĒāļđāđāđāļāļāļąāļ§ āļāļđāđāļāļāļāļĩāđāļāļāļāļŠāļīāđāļāļĨāļĩāđāļĨāļąāļāļāļķāļāļāļīāļĒāļĄāļŦāļēāļĄāļēāđāļ§āđāļāļīāļāļāļąāļ§ āđāļĄāļ·āđāļāļāđāļāļāđāļāļīāļāļāļēāļāđāļāđāļēāđāļāđāļāļāđāļēāđāļāļēāđāļĨāļ°āļŠāļāļēāļāļāļĩāđāļāđāļāļāļĢāļŠāļīāđāļāļāđāļēāļāđ āđāļāļ·āđāļāđāļāđāļāļāļēāļĢāļāđāļāļāļāļąāļāđāļĨāļ°āđāļāļĨāđāļ§āļāļĨāļēāļāļāļēāļāļ āļąāļĒ āļŦāļĨāļēāļĒāļāļ§āļēāļĄāđāļāļ·āđāļāļāđāļĄāļąāļāļāļ°āļāļģ "āđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāđāļēāļāđāļē" āļĄāļēāđāļāļ°āđāļāđāļāļĢāļđāļāļāđāļēāļāđāđāļŦāđāđāļāļīāļāđāļŠāļāđāļŦāđ āđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄāļāđāļ§āļĒāļāļ§āļēāļĄāđāļāļ·āđāļāļāļĩāđāļāļķāļāđāļāđāļĄāļĩāļāļēāļĢāļŠāļĢāđāļēāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļēāļāđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāđāļēāļāđāļē
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāđāļāđāļāļģāđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāļģāļāđāļēāļāđāļēāļĄāļēāđāļāļ°āļāļķāđāļāļĢāļđāļāđāļŦāđāđāļāđāļāļĢāļđāļāļĨāļąāļāļĐāļāđāļāļāļāļāļĨāļąāļāļāļīāļ āđāļāļĒāļāļēāļĻāļąāļĒāļāļ·āļāđāļāļēāđāļāļĨāđāļāļāļ·āđāļāļāļēāļĄāļāļāļāļĄāļ§āļĨāļŠāļēāļĢāđāļĨāļ°āļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāđāļŦāđāļŠāļāļāļāļĨāđāļāļāļāļąāļ āļāļ·āļāļāļģāļ§āđāļēāđāļāļēāļāļ§āļēāļĒ āļŦāļēāļāļāđāļēāļāđāļĢāđāļ§āđāļāļ°āļāđāļāļāđāļŠāļĩāļĒāļāļāļąāļāļāļģāļ§āđāļē "āđāļāļē āļ...āļĒ" āļāļąāđāļāđāļāļ āļĨāļāļāļąāļāļāļĢāļ°āļĒāļąāļāļāđāļ āļēāļĐāļēāļāļĢāļĢāļĄāļāļĩāļŠāļēāļāđāļāļĒāļĢāļāļ
āļŠāđāļ§āļāļāļĨāļēāļĒāļāļļāļāļāđāļ§āļĒāļāļāļāļēāļāļĢāļĢāļāđāļāļĩāđāļĄāļĩāļŠāđāļ§āļāļāļŠāļĄāļāļāļ 1."āļŦāļāļĒāđāļāļĩāđāļĒāļŠāļĄāļąāļĒāļāļĒāļļāļāļĒāļē" āđāļŦāđāļāļļāļāļāļēāļāđāļāļāļĨāļēāļ āđāļ āļāļāļĢāļąāļāļĒāđ āđāļāļĢāļēāļ°āđāļāđāļāđāļāļīāļāļāļĢāļēāļāļĩāđāļāļđāđāļāļāđāļāļŠāļĄāļąāļĒāļāļąāđāļāđāļāđāđāļāļāļēāļĢāļāļ·āđāļāļāļēāļĒāđāļĨāļāđāļāļĨāļĩāđāļĒāļāļāļąāļ, 2."āļ§āđāļēāļāļāļāļāļāļāļ" āļāļāļāļāļĩāļĄāļĩāļāļĩāđāļāļāļąāļ§āļāļąāđāļāđāļāđāļĒāļąāļāđāļĄāđāļāđāļēāļāļāļēāļĢāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāđāļĢāļĩāļĒāļāļ§āđāļē "āļĪāļāļāļīāđāļ§āđāļēāļ" āđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāļāļąāļāļĄāļēāđāļāđāđāļāļĢāļēāļāļ§āđāļēāļĄāļĩāļāļĨāļąāļāļāļēāļāļāļēāļĄāđāļĨāļāļĩāļĒāđ āđāļŠāļāđāļŦāđāļĢāļēāļāļ°āļāļĒāđāļēāļāļĢāļļāļāđāļĢāļ āļāļēāļĒāļŦāļāļļāđāļĄāļŠāļĄāļąāļĒāļāđāļāļāļĄāļąāļāļāļģāļ§āđāļēāļāļāļāļāļāļāļāļāļĩāđāđāļāđāļāđāđāļāļāđāļģāļĄāļąāļāļāļąāļāļāļāđāļŦāļāļĄāļŦāļĢāļ·āļāļāļŠāļĄāļāļąāļāļāļĩāđāļāļķāđāļ āđāļāđāļāļļāļĨāđāļāļīāļĄāļŦāļĢāļ·āļāļŠāļĩāļāļēāļāļāđāļāļāđāļāļŦāļēāļāļđāđāļŠāļēāļ§āļāļĩāđāļāļāđāļāļāļŦāļĨāļāđāļŦāļĨāļāļĨāļąāđāļāđāļāļĨāđ āļŦāļēāļāļŦāļāļīāļāļāļāđāļāđāļāđāļāļĨāļīāđāļāļ§āđāļēāļāļāļāļāļāļāļāđāļāđāļēāđāļ āļāđāļĄāļąāļāļāļ°āđāļāļāđāļāļāļāļĨāđāļāļĒāļāļēāļĄāđāļāļāđāļĄāđāļĢāļđāđāđāļāļ·āđāļāļĢāļđāđāļāļąāļ§
āđāļĨāļ°āļĒāļąāļāļĄāļĩ 3."āđāļāļĢāļ·āļāđāļāļēāļŦāļĨāļ" āļāļēāļāļļāļ āļēāļāļāļāļāđāļāļĢāļ·āļāđāļāļēāļŦāļĨāļāđāļāļāļāļĩāđāļāļąāđāļāļĢāļļāļāđāļĢāļāļĄāļēāļ āļŦāļēāļāļāļāđāļāļīāļāļāđāļēāđāļāđāļāļīāļāļāđāļēāļĄāđāļāļĒāđāļĄāđāļāļąāļāļŠāļąāļāđāļāļāļļāļāļ°āļāļģāđāļŦāđāļŦāļĨāļāļ§āļāđāļ§āļĩāļĒāļāļāļĒāļđāđāđāļāļāđāļēāļŦāļēāļāļēāļāļāļāļāđāļĄāđāđāļāđ āđāļĄāļ·āđāļāļāļģāļĄāļēāđāļāđāļāļĄāļ§āļĨāļŠāļēāļĢāđāļāļāļēāļĢāļāļģāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨ āļāļķāļāļāļģāđāļŦāđāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļąāđāļāđāļĄāļĩāļĪāļāļāļīāđāđāļāļāļēāļĢāļĄāļąāļ§āđāļĄāļēāđāļŦāđāļĨāļļāđāļĄāļŦāļĨāļāļāļāļāļ§āļĒāļāļąāđāļāļŦāļāļđāļāļīāļāļāļąāđāļāļāļąāđāļāđāļāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāđāļāđāļāļģāļāļąāđāļ3āļŠāļīāđāļāļāļĩāđāļĄāļēāļāļāđāļāđāļēāļāđāļ§āļĒāļāļīāļāđāļĨāđāļ§āļāļļāļāđāļ§āđāļŦāļąāļ§āļāļĨāļąāļāļāļīāļāđāļāļ·āđāļāđāļāļīāđāļĄāļāļ§āļēāļĄāđāļĢāļ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļāļĄāļāļĩāđāļŠāļ·āļāļāļāļāļāļēāļāļāļđāļĢāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļĩāđāļĢāđāļģāđāļĢāļĩāļĒāļāļĄāļē āļāļĨāļąāļāļāļīāļāđāļāļēāļāļ§āļēāļĒāļāđāļēāļāđāļēāļĄāļĩāļāļēāļāļļāļ āļēāļāļāļĩāđāđāļĨāļ·āđāļāļāļĨāļ·āļāļāđāļēāļāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄ āļāđāļēāļāļēāļĒ āđāļāļĨāđāļ§āļāļĨāļēāļ āļāđāļāļāļāļąāļāļ āļąāļĒāļāļēāļāļŠāļīāđāļāđāļĄāđāļāļĩ āļāļēāļāļĢāļĢāļāđāļĢāđāļēāļĒāļāđāļēāļāđāđāļĄāđāļāļēāļāđāļāđāļēāļĄāļēāđāļāđ
Thundered Black Buffalo Horn Palad Khik by Arjarn Ongart Seengam.
The mighty Paladkik that will enhance charm, increase popularity, and prevent mishaps for the owner. The "Black Buffalo Horn" that is struck by thunderbolt will has magical power hidden by a mystery. Since ancient times, it has been believed that the "Thundered Buffalo Horn" has magical power within itself. People who like mysterious things always seek it to use as an amulet when they are traveling into the forest and dangerous places, in order to prevent and avoid danger. According to many beliefs about the "Thundered Buffalo Horn", it is popularly used to carve into various shapes of amulet, especially charming amulets.
Arjarn Ongart took the Thundered Black Buffalo Horn to carve it into the appearance of Palad Khik by relying on the name of the material and amulet to be consistent, because if you read the word buffalo horn in Thai quickly, it will be the same sound as the word "Lingam (Palad Khik)" in Thai language. Arjarn Ongart also wrote magic Yantras around it with northeast magic characters.
The tip of this Palad Khik is filled with a mixture of magic powder consisting of 1."Ayutthaya Money Cowry", which is good for fortune and wealth because it is the currency that people in Ayutthaya period used to trade and exchange, 2."Golden Flower Herb" which has strong sexual arousement ability. Teenager boys like to take it soaking in the sandalwood oil or blend it with beeswax for use before going to meet the pretty girl they love, so when the girl smells the unique odor of Golden Flower Herb, she will fascinate and being feeble during talking with that boy.
And 3."Keur Khao Lhong" or Lost In Mountain Creeping Plant, the power of this creeping plant is extremely strong. If a forest traveller walks across it without noticing, it will make that traveller lost in the circus in the forest and can't find a way out. Therefore, when the magic masters use it as a material for making sacred amulets, those amulets will have the power to intoxicate and bewilder people around them to be stuck in the labyrinth with no exit. Arjarn Ongart brought all 3 of these things to grind them together before filling into the tip of this Palad Khik to increase its strength.
Arjarn Ongart blessed this Palad Khik with the magic mantras that he inherited from his magic masters to be a powerful amulet to support the owner in case of charm, business and protection. Any bad things, including various evil and black magic, cannot invade at all.