Description:



āļāļ°āļāļĢāļļāļāđāļāļāļāļĒāļąāļāļāđ, āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļ āļŠāļĩāļāļēāļĄ
āļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļāļāļāļāđāļēāļāđāļāđāļāļģāļŦāļāļąāļāđāļĄāļ§āļāđāļēāļāļēāļāđāļāļĒāđāļŦāļāđ āļāļģāļĄāļēāļĄāļāļāđāļŦāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļ āđāļāļ·āđāļāđāļŦāđāļāđāļēāļāļāđāļ§āļĒāļĨāļāļ§āļīāļāļēāļāļēāļāļēāļāļēāļāļĄāđāļŦāđ āđāļāļĒāđāļĄāļ§āļāđāļēāļāļāļīāļāļāļĩāđ āļāļēāļĄāļāļģāļāļēāļāļāļ·āļāļ§āđāļēāđāļāđāļāļāđāļēāļ§āđāļŦāđāļāļāļāļēāđāļĄāļ§āļāđāļēāļāļąāđāļāļāļ§āļ āđāļāđāļāļŠāļąāļāļ§āđāļāļĩāđāļāļēāļ§āļĨāđāļēāļāļāļēāđāļāļ·āđāļāļ§āđāļēāđāļāđāļ “āļāļāļēāļāļĒāļąāļāļāđ” āđāļĄāđāđāļāđāđāļĄāļ§āļāđāļēāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļāļēāļāđāļŦāļāđāļāļ§āđāļēāļĒāļąāļāļāļĨāļąāļ§ āļāļāđāļāļĢāļēāļāđāļāļ·āđāļāļāļąāļāļ§āđāļēāđāļāđāļāļŠāļąāļāļ§āđāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļĨāļąāļāļāļģāļĨāļąāļāļĄāļēāļ āļāļāļ°āđāļāđāļāļĨāđāļē āļĄāļĩāļĪāļāļāļīāđāđāļāļāļĄāļēāļāđāļĨāļ°āļĒāļąāļāļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāđāļēāļāļēāļĄ āļĄāļĩāļāļģāļāļēāļāļĄāļēāļāļāļĩāđāļŠāļļāļāđāļāļāļĢāļĢāļāļēāđāļĄāļ§āļāđāļēāļāđāļ§āļĒāļāļąāļ āļāļāļāļāļēāļāļāļĩāđāļāļēāļāļāļģāļĢāļēāđāļāļĢāļēāļāļĒāļąāļāļāļ·āļāļ§āđāļēāđāļĄāļ§āļāđāļēāļāļāļīāļāļāļĩāđāđāļāđāļāļŠāļąāļāļĨāļąāļāļĐāļāđāđāļŦāđāļāļāļĒāļąāļāļāđāļāļĢāļĄāļāļĢāļđāļāļĩāđāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļāļĢāļāļāļāļāļāļāļąāļāļāļāļāđāļŠāļ·āđāļāļĄāļāļĩāļāļāđāļ§āļĒ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāđāļāđāļāļģāļŦāļāļąāļāđāļĄāļ§āļāđāļē āđāļĨāļ°āđāļāđāļāđāļĨāļŦāļ°āļĄāļēāļĨāļāļāđāļ§āļĒāļāļĢāļ°āļāļēāļāļē āļāļĢāļ°āļĒāļąāļāļāđ āđāļĨāļ°āļŠāļēāļĢāļāļąāļāļāļąāļ§āļāļ°āļāļąāļāļ§āļīāđāļĻāļĐāļāļĩāļāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒ āļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāđāļāđāļĢāđāļģāđāļĢāļĩāļĒāļāļĄāļēāļāļēāļ "āļŦāļĨāļ§āļāļāļđāđāļāļļāđāļĒ āļ§āļąāļāļāļąāļāļāļ°āđāļāļĩāļĒāļ" āļāļĩāđāļŠāļ·āļāļāļāļāļāđāļāļĄāļēāļāļēāļ "āļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļ āļ§āļąāļāļāđāļēāļāđāļāļ·āļāļ" āļāļģāļāļąāļāđāļ§āđāđāļāļāļ°āļāļĢāļļāļ āđāļāļ·āđāļāđāļŦāđāļāļ°āļāļĢāļļāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļļāļāļāļāļļāļāļŠāđāļāļāļĨāđāļāđāļāļāļēāļāđāļĄāļāļāļē āļĄāļŦāļēāļāļģāļāļēāļ āļĢāļ§āļĄāļāļķāļāđāļāļĨāđāļ§āļāļĨāļēāļ
āļŦāļĨāļąāļāļāļēāļāļāļąāđāļ āļāđāļēāļāļāļķāļāđāļāđāļāļģāļŦāļāļąāļāđāļĄāļ§āļāđāļē āđāļĨāļ°āđāļāđāļāđāļĨāļŦāļ°āļāļĩāđāļĨāļāļāļąāļāļāļĢāļ°āđāļĨāļāļĒāļąāļāļāđāđāļŠāļĢāđāļāļŠāļīāđāļāđāļĨāđāļ§ āļĄāļēāļĄāđāļ§āļāđāļāđāļēāļāđāļ§āļĒāļāļąāļ āđāļĨāđāļ§āļāļąāļāđāļāļ·āļāļāļĨāļāļĢāļąāļāļāđāļ§āļĒāļĄāļ·āļāļāđāļēāļāđāļāļāļāļļāļāļāļąāđāļāļāļāļ āļŠāļģāđāļĢāđāļāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāđāļāļāļēāļāđāļāļĨāđāļ§āļāļĨāļēāļāļāļĨāļāļāļ āļąāļĒ āļāđāļāļāļāļąāļāļāļąāļāļāļĢāļēāļĒ āļŦāļĢāļ·āļāļ āļđāļāļīāļāļĩāļāļīāļĻāļēāļāđāļāđāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļāļĢāļēāļāļāļĩ āļŦāļĢāļ·āļāļŠāļīāđāļāđāļĨāļ§āļĢāđāļēāļĒāļāļāļāļāļĩāļ§āļīāļāđāļāđ āļĄāļĩāļāļģāļāļēāļāļĄāļēāļāļāļķāļāļāļāļēāļāđāļāđāļāļĄāļŦāļēāļāļĢāļēāļāļāļĩāđāļāļģāļĢāļēāļāļŠāļīāđāļāļāļąāđāļ§āļĢāđāļēāļĒāđāļāđāļŠāļīāđāļ āļāļĩāļāđāļēāļāļēāļāđāļĄāđāļĢāļ§āļĄāļāļķāļāļŠāļąāļāļ§āđāļĄāļĩāļāļīāļĐāļāđāļēāļāđ āļāđāđāļĄāđāļāļēāļāđāļāđāļēāđāļāļĨāđāđāļĄāđāļāļēāļāļāļģāļāļąāļāļāļĢāļēāļĒāđāļāđāđāļāđāđāļĨāļĒ
King Golden Cat Takrud by Arjarn Ongart Seengam.
One of Arjarn Ongart's disciples brought a wild cat skin from the Shan people, an ethnic tribe in northern Thailand, to Arjarn Ongart to write magic Yantras on it. For this type of wild cat, according to legend, it is considered the king of all wild cats. It is an animal that the Lanna people believe to be the "Supreme Wild Cat King", even the larger wild cats are afraid. Since ancient times, people have believed that it is an animal that is born to be superior than other wild cats in terms of strength, courage, ability and elegance. In addition, the ancient texts also regarded this kind of wild cat as a symbol of the greatest tiger-headed hermit who could protect every amulet from deterioration as well.
Arjarn Ongart brought the wild cat skin and metal plates to write magic Yantras and many other wonderful spells that Arjarn Ongart learned from "LP.Kui, Wat Ban Sap Takhian" inherited from "LP.Tob,Wat Changpheuk" in order for this Takrud to have Buddha's virtues that will result in popularity, great power, and protection.
After that, Arjarn Ongart brought the wild cat skin and metal plates to roll together to be one, weave the rope, and cover it with lacquer with his own hand at every step until it succeeded as a special amulet which can support the owner in the way of hazard prevention, protective barrier, and obstacle-free life. It has so much power that it can vanquish all evil, forest ghosts, nymphs, and poisonous animals. They couldn't come close and couldn't do any harm to the owner of this Takrud at all.