Description:





āļāļāļēāđāļāļ°āļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđ, āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļāļļāļāļīāļ§āļāļĻāđ, āļāļģāļŦāļāļąāļāļāļđāđāļĪāđ
āļĐāļĩāļāļĢāļŦāļĄāļĄāļē, āļ.āļāļāļāļāļļāļĢāļĩ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļ āļāļĨāđāļēāļāļđāļāļāļĒāđāļēāļāļ āļēāļāļ āļđāļĄāļīāļ§āđāļē "āđāļāļ°āļāļđāđāļāđāļāļāļļāļāļāļēāļ" āļāļēāļĢāļąāļāļāļĩāļāđāļ§āļĒāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļŠāđāļ§āļāļāļąāļ§āđāļĨāļ°āļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļąāļāđāļāđāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļąāļāļĐāđāļāļēāļāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāļāļĩāđāđāļāđāļāļđāļāļēāđāļāļ°āļĢāļļāđāļāļāđāļāļāđāđāļāļ§āđāļē āđāļāđāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļĩāđāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļŦāļāļļāļāļāļģāļāđāļ§āļĒāđāļŦāļĨāļ·āļāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļāđāļāđāļāļĢāļīāļāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļāđāļāļāļŠāļāļŠāļąāļĒ āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļąāđāļāļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāđāļāļāļēāļŠāđāļāđāļŠāļĢāđāļēāļāļāļāļāļĄāļēāļŦāļĨāļēāļĒāļĢāļļāđāļāđāļāđāļāļāļĩāđ
"āļāļāļēāđāļāļ°āļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđ" āļāļ·āļāđāļāđāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļĩāđāļāļĢāļāļāļļāļāļāđāļēāļāļĒāđāļēāļāļĒāļīāđāļ āđāļāđāļāļąāļ§āļ§āļąāļŠāļāļļāļāļĩāđāļāļģāļĄāļēāđāļāļ°āļāļīāđāļĻāļĐāļĄāļēāļ āđāļāđāļāđāļĄāđāļĄāļāļāļĨāđāļāļāļģāļāļēāļāļāļĩāđāļŠāļĄāļāļ§āļĢāļāļđāļāļāļģāļĄāļēāļŠāļĢāđāļēāļāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļąāđāļāļŠāļđāļ āđāļĄāđāļāļĩāđāļāļ·āđāļāļ§āđāļē "āđāļĄāđāļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđ" āđāļāđāļēāđāļŦāđāļāļāļĪāļāļĐāļē āļĢāļēāļāļēāđāļŦāđāļāđāļĄāđāļāļąāđāļāļāļ§āļ āđāļāļāđāļŦāđāļāļāļāđāļāļĢāļāļĩāđāļāļĢāļĢāļāļēāļāļ·āļāļāļąāļāļāļļāđāļāļąāđāļāļŦāļĨāļēāļĒāļāđāļāļāđāļŦāđāļāļ§āļēāļĄāđāļāļēāļĢāļāļĒāļģāđāļāļĢāļ āļāļēāļ§āļĄāļĨāļēāļĒāļđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļĄāđāļāļāļīāļāļāļĩāđāļĄāļēāļ āđāļāļāļēāļ°āļāļđāđāļāļģāļāļēāļāļĻāļēāļŠāļāļē āļŦāļĢāļ·āļāļāļļāļāļāļĨāļāļąāđāļāļŠāļđāļāđāļāđāļēāļāļąāđāļāļāļķāļāļāļ°āđāļāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļ āđāļāļĢāļēāļ°āđāļĄāđāļāļāļīāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļļāļāļ§āļīāđāļĻāļĐāđāļāļāļąāļ§āļāļĩāđāđāļāđāļāđāļāļāļāļ§āđāļēāđāļĄāđāļāļāļīāļāļāļ·āđāļ āļāļēāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāđāļĢāļ·āđāļāļāđāļĨāđāļēāļāļĩāđāļāļĢāļĢāļāļāļļāļĢāļļāļĐāļĢāļļāđāļāļāđāļāļāđāļāļāđāļāļāļāļąāļāļĄāļē āļāļ·āļāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļāđāļāļāļāļąāļāļ āļđāļāļāļĩāļāļĩāļĻāļēāļ āļāļąāļāļāļļāļāđāļŠāļĒāļĄāļāļāđāļāļģ āļŠāļīāđāļāđāļĢāđāļāļĨāļąāļāļāļĩāđāļāļąāđāļ§āļĢāđāļēāļĒ āļāļąāđāļāļĒāļąāļāđāļŠāļĢāļīāļĄāļāļģāļāļēāļ āļ§āļēāļŠāļāļē āļāļēāļĢāļĄāļĩ āđāļŦāđāđāļāđāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļ
āļāļāļāļāļēāļāļāļļāļāļ§āļīāđāļĻāļĐāđāļāļāļąāļ§āļāļāļāđāļĄāđāļāļāļīāļāļāļĩāđ āļāļļāļāļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļāļīāđāļĻāļĐāļāļāļāđāļĄāđāļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđāļāđāļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāđāļŦāļāļ·āļāļāļąāđāļāļāļ§āđāļēāđāļĄāđāļāļĢāļĢāļĄāļāļē āļāļ·āļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļēāļāļēāļĄ āļĄāļĩāļĢāļąāļĻāļĄāļĩāđāļāļāļąāļ§ āđāļĄāļ·āđāļāđāļāļāđāļŠāļāļāļ°āļāļāļāđāļĨāļ·āđāļāļĄāļāļĢāļēāļĒāļāļĢāļēāļ§āđāļŠāļāļāļēāļĄāļāļēāļĒāļīāđāļāļāļąāļ āļāđāļ§āļĒāđāļŦāļāļļāļāļĨāļāļĩāđāļāļĨāđāļēāļ§āļĄāļēāļāļĩāđ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļāļķāļāđāļāđāļāļģāđāļĄāđāļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđāļĄāļēāđāļāļ°āđāļāđāļāļāļāļēāđāļāļ° āļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļķāđāļāļāļ·āđāļāļāļąāļāļāļąāļāļŦāļāļķāđāļāļāļāļāļāđāļēāļ āļāļĩāđāļāđāļēāļāļŠāļĢāđāļēāļāļĄāļēāđāļĨāđāļ§āļŦāļĨāļēāļĒāļĢāļļāđāļ āđāļĨāļ°āļĄāļĩāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļēāļāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļĨāļđāļāļŦāļēāļĄāļēāđāļĨāđāļ§āļāļļāļāļĢāļļāđāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļŦāđāļāļ§āļēāļĄāļŠāļģāļāļąāļāļāļąāļāđāļĄāđāļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđāļāļĩāđāļĄāļēāļ āļāļķāļāļāļāļēāļāļāđāļēāļāļāđāļāļāļŠāđāļāđāļĄāđāđāļāđāļŦāđāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļ§āđāđāļāļāļģāļāļēāļĢāđāļāļ°āđāļāđāļāļāļāļēāđāļāļ° āđāļāļĢāļēāļ°āļāđāļēāļāđāļāļĢāļāļ§āđāļēāļŦāļēāļāļŠāđāļāđāļāđāļŦāđāļāļāļāļĩāđāđāļĄāđāļĢāļđāđāļāđāļēāļāļāļāđāļĄāđāļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđ āļāļēāļāļāļ°āđāļŠāļĩāļĒāđāļāļ·āđāļāđāļĄāđāđāļāļīāļāļāļ§āļēāļĄāļāļģāđāļāđāļāđāļ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāļāļģāļāļāļēāđāļāļ°āļĄāļēāđāļāđāđāļāļāđāļģāļĄāļąāļāļāļĩāđāļŠāļāļąāļāļĄāļēāļāļēāļāļĄāļ§āļĨāļāļĪāļāļĐāļē āļāļĩāđāđāļŦāđāļāļļāļāļāļēāļāļāđāļēāļāđāļŠāļāđāļŦāđāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄ āđāļĨāđāļ§āļāļģāļāļēāļĢāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāđāļāđāļāļĢāļ°āļĒāļ°āđāļ§āļĨāļēāļāļēāļāļāļ§āđāļē 2 āđāļāļ·āļāļāđāļāđāļĄāļāļāļāđāļēāļāļĄāļąāđāļāđāļāļ§āđāļēāđāļāđāļāļāļēāļāđāļĄāđāđāļāđāļĢāļļāđāļāļāđāļāļāđ
āđāļāļĢāđāļāđāļĢāļđāđāļ§āđāļē āđāļāļ°āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļĄāđāđāļāļĒāļāļģāđāļŦāđāļāļīāļāļŦāļ§āļąāļ āđāļŦāļĄāļēāļ°āļāļĩāđāļāļ°āļāļāļāļēāļāļīāļāļāļąāļ§ āļāļąāđāļāļāļđāļāļēāļāļēāļĄāļāđāļēāļāđāļĢāļ·āļāļ āļĢāđāļēāļāļāđāļē āļāļĢāļīāļĐāļąāļ āļāļĩāđāļāļģāļāļēāļ āļāļāļēāđāļāļ°āļāļāļāļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļ·āļāđāļāļĨāđāļ “āđāļāļ°āļĢāļąāļāļāļēāļ” āđāļĄāđāļ§āđāļēāđāļāļŠāļāļēāļāļāļēāļĢāļāđāđāļŦāļāļŦāļĢāļ·āļāļĄāļĩāļāļ°āđāļĢāđāļĄāđāļāļĩ āļāļĢāđāļāļĄāļĢāļąāļāđāļāļāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļ āļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļĢāļąāļāđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđ āļāļģāļāļąāļāļ āļąāļĒāđāļŦāđāđāļāđāđāļāđāļēāļāļāļāđāļāđ āļāļģāļāļēāđāļāļāļĨāļēāļ āļāļ§āļēāļĄāļŠāļģāđāļĢāđāļ āđāļāļīāļĄāđāļāđāļĄāļāļ§āļēāļĄāļāļĢāļēāļĢāļāļāļē
āļĄāļĩāļāļāļīāļāļ§āļēāļĄāđāļāļ·āđāļāļŠāļ·āļāļāđāļāļāļąāļāļĄāļēāļāļąāđāļāđāļāđāļāļāļĩāļāļāļāļāļķāļāļāļąāļāļāļļāļāļąāļāļ§āđāļē āđāļāļ°āđāļāđāļāļŠāļąāļāļ§āđāļĄāļāļāļĨāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļļāļāļŠāļĄāļāļąāļāļīāđāļŦāļāļ·āļāļāļąāđāļāļāļ§āđāļēāļŠāļąāļāļ§āđāļāļ·āđāļāđāđāļāļŦāļĨāļēāļĒāđāļāđāļēāļ āļāđāļ§āļĒāđāļŦāļāļļāļāļĩāđāļāļĢāļđāļāļēāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļāļŠāļĄāļąāļĒāļāđāļāļāļāļķāļāļāļ·āļāļāļāļīāļāļ§āļēāļĄāđāļāļ·āđāļāļāļĩāđāļĄāļēāļŠāļĢāđāļēāļāđāļāđāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāđāļ§āđāđāļŦāđāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļĨāļđāļāļŦāļēāļāļđāļāļēāļāļēāļāļĢāļļāđāļāļŠāļđāđāļĢāļļāđāļ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļ§āļēāļĄāļāļīāđāļĻāļĐāļāļāļāđāļāļ°āļĄāļĩāļāļĒāļđāđāļŦāļĨāļēāļĒāļāļĢāļ°āļāļēāļĢāđāļāđāļ:
āđāļāļ°āđāļāđāļāļŠāļąāļāļ§āđāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđ
• āļāđāļēāļĄāļĩāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļĢāļđāļāđāļāļ°āđāļĨāđāļ§ āļāļ°āļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļāļāļāđāļāļāļāļļāļāđāļŠāļĒāđāļĨāļ°āļŠāļīāđāļāđāļĄāđāļāļĩāļāđāļēāļāđāļāļĩāđ āļāļ°āļĄāļēāļāļģāļĢāđāļēāļĒāđāļāđāļēāļāļāļāđāļāļ°āđāļāđ āđāļāļĢāļēāļ°āđāļāļ°āļāļ°āļĢāļąāļāļŠāļīāđāļāđāļĄāđāļāļĩāđāļāļāđāļāđāļēāļāļāļāđāļāđāļāļāđāļĨāļ°āļāļ°āļāļģāđāļŦāđāđāļāđāļēāļāļāļāļāļĨāļāļāļ āļąāļĒ āļāļķāļāđāļāđāļāļāļĩāđāļĄāļēāļāļāļāļāļģāļ§āđāļē “āđāļāļ°āļĢāļąāļāļāļēāļ”
āđāļāļ°āđāļāđāļāđāļāđāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāļĄāļēāļāđāļĄāļĩāļĒ
• āđāļāļ°āļāļ·āļāļāļāļĄāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļąāļāļĢāļąāļāļāļąāļ§āļāļĢāļīāļ āļāđāļ§āļĒāđāļŦāļāļļāļāļĩāđāļ§āđāļēāđāļāļ°āļāļąāļ§āļāļđāđāļŦāļāļķāđāļāļāļąāļ§āļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļāļđāđāļĨāļāļāļāļĢāļāļāđāļāļ°āļāļąāļ§āđāļĄāļĩāļĒāđāļāđāđāļāđāļāļŠāļīāļāđāļāļąāļ§ āđāļāļĒāđāļāļ°āļāļąāļ§āđāļĄāļĩāļĒāļāļąāđāļāļŦāļĄāļāļāļąāđāļāļāļīāļāļāļĒāļđāđāļāļēāļĻāļąāļĒāļāļąāļāļāđāļ§āļĒāļāļ§āļēāļĄāļĢāļđāđāļĢāļąāļāļŠāļēāļĄāļąāļāļāļĩāđāļĨāļ°āđāļāļ·āđāļāļŦāļāļļāļāļāļļāļāđāļāļ·āļāļāļķāđāļāļāļąāļāđāļĨāļ°āļāļąāļ āļāļķāļāļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāđāļāļ·āđāļāļāļąāļāļ§āđāļē āļāļđāđāđāļāļĄāļĩāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļĢāļđāļāđāļāļ°āļāļāļāļē āļāļđāđāļāļąāđāļāļāļ°āđāļāđāļāļāļąāļāļāļāļāļĢāļāļāļāļĩāđāļĒāļīāđāļāđāļŦāļāđ āđāļāđāļāļāļąāļāļĢāļąāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļāļāļīāļĒāļĄāļāļĄāļāļāļāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒ āđāļĨāļ°āļĄāļĩāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄāļāļļāļāļāđāļēāļ
āđāļāļ°āđāļāđāļāļŠāļąāļāļ§āđāļŦāļēāļāļīāļāđāļāđāļ
• āļāļēāļĄāļāļļāļāļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļāļēāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļī āđāļāļ°āđāļāđāļāļŠāļąāļāļ§āđāļāļĩāđāļŦāļēāļāļīāļāđāļāđāļ āļĄāļĩāļāļīāļŠāļąāļĒāļĢāđāļēāđāļĢāļīāļ āļ§āđāļāļāđāļ§ āļāļąāđāļāļĒāļąāļāļāļīāļāđāļĄāđāđāļĨāļ·āļāļ āļāļīāļāđāļāđāļāļļāļāļāļĩāđ āļāļāļāļēāļāļāđāļāļāļļāļāļŠāļ āļēāļāļ āļđāļĄāļīāļāļēāļāļēāļĻ āļāļāļāļāļāđāļāļāļļāļāļŠāļāļēāļāļāļēāļĢāļāđ āļāļķāļāđāļāļ·āđāļāļāļąāļāļ§āđāļēāļāļđāđāļāļĩāđāļĄāļĩāđāļāļ°āđāļ§āđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļāļāļ°āđāļāđāļāļāļđāđāļĄāļąāđāļāļāļąāđāļāļŠāļĄāļāļđāļĢāļāđ āļāđāļēāļāļēāļĒāđāļāļĢāļīāļāļĢāļļāđāļāđāļĢāļ·āļāļāđāļĨāļ°āļāļēāļĒāļļāļĒāļ·āļ āđāļĢāļĩāļĒāļāđāļāđāļ§āđāļēāļāļĒāļđāđāļāļĩāđāđāļŦāļāļāđāđāļĄāđāļāļāļāļēāļĒ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāđāļŠāļ "āļāļāļēāđāļāļ°āļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđ" āļĢāļļāđāļāļāļĩāđāļāđāļ§āļĒāļāļģāļĢāļēāđāļāļ°āļāļāļ "āļŦāļĨāļ§āļāļāļđāđāļāđāļģ āļ§āļąāļāļŦāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļāļ" āļāļđāđāļŠāļĢāđāļēāļāļāļģāļāļēāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāđāļāļ°āļāļąāļāļĨāļ·āļāļĨāļąāđāļ āđāļĨāļ°āļāļĩāđāļāļīāđāļĻāļĐāđāļāļāļ§āđāļēāļāļąāđāļāļāļ·āļāļāđāļēāļāđāļāđāļāļģāļ§āļīāļāļēāļāđāļēāļāđāļāļĩāđāļāđāļēāļāļĢāđāļģāđāļĢāļĩāļĒāļāļĄāļēāļāļ§āļāđāļŠāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĨāļāđāļāđāļāđāļāļ°āļĢāļļāđāļāļāļĩāđāđāļāđāļāļāļĢāļāļĩāļāļīāđāļĻāļĐ āđāļāļāļāļĩāđāļāļ°āļŦāļēāļāļđāđāđāļāļāļģāđāļŠāļĄāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļāļŦāļēāđāļāđāļĒāļēāļāļĒāļīāđāļāđāļāļāļąāļāļāļļāļāļąāļ
āļāļĨāđāļēāļ§āļāļ·āļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļāđāļāļąāļāļŠāļĢāļĢāļĄāļāļāđāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāļāļģāļĄāļēāđāļŠāļāđāļāļ°āļĢāļļāđāļāļāļĩāđāđāļ§āđāđāļāđāļāļāđāļēāļāđāđāļāļāļēāļ°āļāļēāļāđāļ āđāļāđāļāļ§āđāļē āļāđāļēāļāļ°āđāļŦāđāđāļāļ°āļĄāļĩāļĪāļāļāļīāđāđāļāļāļēāļĢāļĢāļąāļāđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđāđāļāļāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļ āļāđāļēāļāļāđāļāļ°āđāļāđāļĄāļāļāđāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļļāļāļāļāļļāļāđāļāļāđāļāđāļāļāļēāļāļŦāļāļļāļāļāļ§āļ āļŠāļ°āđāļāļēāļ°āđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđ āļŠāļ·āļāļāļ°āļāļēāļĄāļēāđāļŠāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĨāļāđāļāđāļāļ°
āļŦāļĢāļ·āļāļāđāļēāļāļ°āđāļŦāđāđāļāļ°āļĄāļĩāļĪāļāļāļīāđāļāļēāļāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāļāļāļąāļ āļāđāļēāļāļāđāļāļ°āđāļāđāļĄāļāļāđāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļēāļāļļāļ āļēāļāđāļĨāļīāļĻāļĨāđāļģāļāļēāļāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđ āļĄāļēāđāļŠāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĨāļāđāļāđāļāļ° āļŦāļĢāļ·āļāļāđāļēāļāļ°āđāļŦāđāđāļāļ°āļĄāļĩāļĪāļāļāļīāđāļāļēāļāđāļ āļāļāļĢāļąāļāļĒāđ āļāđāļēāļāļāđāļāļ°āđāļāđāļĄāļāļāđāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļīāļāļāļīāļāļļāļāļāļēāļāđāļāļāļĨāļēāļ āđāļāļīāļāļāļāļ āļĄāļēāđāļŠāļāļāļĢāļ°āļāļļāļĨāļāđāļāđāļāļ° āđāļāļāļāļĩāđāđāļāđāļāļāđāļ
āļāđāļēāļāļ§āđāļēāļāļģāđāļāļāļāļĩāđ āļāļķāļāļāļĨāđāļēāļāļđāļāļāļĒāđāļēāļāļ āļēāļāļ āļđāļĄāļīāļ§āđāļē "āđāļāļ°āļāļđāđāļāđāļāļāļļāļāļāļēāļ" āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļāļēāļĢāļąāļāļāļĩāļāđāļ§āļĒāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļŠāđāļ§āļāļāļąāļ§āđāļĨāļ°āļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļąāļāđāļāđāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļąāļāļĐāđāļāļēāļāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāļāļĩāđāđāļāđāļāļđāļāļēāđāļāļ°āļĢāļļāđāļāļāđāļāļāđāđāļāļ§āđāļē āđāļāđāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļĩāđāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļŦāļāļļāļāļāļģāļāđāļ§āļĒāđāļŦāļĨāļ·āļāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļāđāļāđāļāļĢāļīāļāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļāđāļāļāļŠāļāļŠāļąāļĒ āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļąāđāļāļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāđāļāļāļēāļŠāđāļāđāļŠāļĢāđāļēāļāļāļāļāļĄāļēāļŦāļĨāļēāļĒāļĢāļļāđāļāđāļāđāļāļāļĩāđ
Raja Kayu Goat King by Arjarn New Akuniwong, Samnak Sakyant Pu Lersi Promma, Nonthaburi Province.
Arjarn New could proudly say "My Goat Is Good In Every Way" Arjarn New guarantees from his personal experiences and experiences that has been evident from many disciples who have worshiped his goat amulet that it is a sacred amulet that can truly help its owner without a doubt. Otherwise, there would be no chance of creating many batches like this.
"Raja Kayu Goat King" is considered an extremely valuable amulet. The material used for its carving is particularly special. It is a legendary sacred wood that deserves to be made into a high-class amulet. This wood is called "Raja Kayu (Kingwood)," the lord of the trees, the king of all woods, the deity of the forest that all plants must revere. The Malays highly regard this wood, and only religious leaders or high-ranking individuals are allowed to possess it. This wood is believed to have unique magical properties that set it apart from other types of wood. According to stories passed down by ancestors, it is capable of protecting against evil spirits, black magic, and malevolent supernatural forces. It is also believed to enhance power, fortune, and prestige for its owner.
In addition to the extraordinary qualities of this wood, the special characteristics of Raja Kayu (Kingwood) are superior to that of ordinary wood. Its glossy sheen and inherent radiance make it shine beautifully when exposed to light. For these reasons, Arjarn New decided to carve Kingwood into the "Goat King", his most renowned amulet, which he has created in several editions. Every edition has received positive feedback from his disciples. Arjarn New places great importance on Kingwood, to the extent that he personally sends the wood to trusted disciples for carving into the Goat King, as he is concerned that sending it to someone who does not understand the value of Raja Kayu (Kingwood) could result in unnecessary loss of the material.
Arjarn New soaked the Raja Kayu Goat King in special oil extracted from plants that hold the power of great charm and attraction. He then consecrated it for over two full months, until he was confident that it was as powerful as the previous editions.
Everyone knows that the goat king of Arjarn New never disappoints. Suitable for carrying as an amulet or worshiping at homes, shops, companies, and workplaces. Goat King of Arjarn New has the auspicious meaning, "Scapegoat" which means no matter what situation or if there is anything bad, Goat King will protect and receive it on behalf of the owner. It can receive suffering and eliminate danger instead of its owner and bring luck, success, and wish fulfillment.
From ancient times until now, there has been a belief that the goat is an auspicious animal which has superior qualifications than other animals. Due to this belief, the goat amulet was created by the skillful magic masters from generation to generation because the special properties of goat are various, such as:
Goat Is The Holy Animal.
• Whoever has a goat amulet will be safe from black magic and dangerous things because the goat amulet will receive any dangers by itself, like the meaning of the word “Scapegoat”.
Goat Is The King Of Charm.
• The goat is a true charmer and lover, because a male goat can govern more than 10 female goats with congruity, who has a goat amulet will become a great leader and be a charming star that is surrounded by beloved people.
Goat Is The Great Eater.
• According to natural characteristics, the goat is an animal that is skilful at foraging. It has a cheerful and agile personality. It is also omnivorous, can eat everywhere, can eat everything. It is resistant to all weather conditions and endurable every situation, so there is a belief that whoever has a goat amulet will have prosperity, comfort, success and longevity.
Arjarn New blessed this "Raja Kayu Goat King" based on the goat scripture of "LP.Um, Wat Nong Krabok", the most famous creator of the legendary goat amulet. And what's more special is that Arjarn New has taken the various magic subjects that he studied to reside in this goat king as a special case. It's hard to find anyone who does it the same way as Arjarn New did nowadays.
That is to say, Arjarn New has carefully selected the magic used to separately bless this goat king for each specific function. For example, when he wants this goat king to have the power to receive suffering and eliminate danger instead of its owner, he will use the magic that has outstanding powers in terms of lifting destiny, warding off misfortune, and prolonging the life span to reside in this goat king.
Or when he wants this goat king to have the power to enhance a charming appearance to its owner, he will use the magic that has outstanding powers in terms of extremely loving-kindness and popularity to reside in this goat king. Or when he wants this goat king to have the power to attract wealth and treasure for its owner, he will use the magic that has outstanding powers in terms of fortune and increasing consuming property to reside in this goat king.
That's why Arjarn New could proudly say "My Goat Is Good In Every Way," Arjarn New guarantees from his personal experiences and experiences that has been evident from many disciples who have worshiped his goat amulet that it is a sacred amulet that can truly help its owner without a doubt. Otherwise, there would be no chance of creating many batches like this.







āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļĒāļąāļāđāļāđāļāļēāļĢāđāļāđāļāļēāļāļāļāļēāđāļāļ°āļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđāļāđāļ§āļĒāļāļąāļāļāļĢāļ° "āļāļī" āļāļąāļāđāļāđāļāļāļąāļāļāļĢāļ°āļāļąāļ§āļāđāļāļāļąāļ§āļŠāļģāļāļąāļāđāļāļ§āļīāļāļēāļāļāļāđāļĄāđāļŠāļ§āļĢāļĢāļāđāļāļąāđāļāđāļāļ
Arjarn New also inscribed the character "Pi" under the base of the Raja Kayu Goat King, which is an important initial magic character of flower of heaven magic.

"āļāļāļēāđāļāļ°" āļāļāļāļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļĄāļąāđāļāđāļāđāļāđāđāļāļīāļāļĢāđāļāļĒāđāļāļĢāļēāļ°āđāļĄāđāđāļāļĒāļāļģāđāļŦāđāļāļīāļāļŦāļ§āļąāļ āđāļāļ°āđāļāđāļāļāļļāļāļāļēāļāđāļĄāđāļ§āđāļēāļāļ°āļāļģāļĄāļēāļāļĩāđāļĢāļļāđāļāļāđāđāļĄāđāđāļāļĩāļĒāļāļāļāļāđāļāļāļ§āļēāļĄāļāđāļāļāļāļēāļĢāļāļāļāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđ āļāļāļāļāļĩāđāļĄāđāļāđāļāļāļāļđāļāđāļĒāļāļ° āļāļķāļāļāļķāļāđāļāļ°āļāļķāļāļāļķāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§
When mentioning “Goat King” of Arjarn New, it can confidence beyond 100%, Never Disappointing. They’re excellent in every way, and no matter how many batches are made, they’re never enough to meet the demand of believers.
āļāļđāļĢāļēāļ§āļāļąāļāļ§āđāļēāđāļāļ°āļāļąāļ§āļāļĩāđāļĄāļĩāļāļāđāļāđāļāļāļāļāļāļģ āļāļĩāđāļāļ·āļāđāļāļāļĨāļąāļāļĐāļāđāļāļīāđāļĻāļĐāļāļāļāđāļĄāđāļĢāļēāļāļēāļāļēāļĒāļđ
It looks as though this goat has golden fur. This is the unique characteristic of the Raja Kayu wood.