Description:
āļāļ°āļāļĢāļļāļāļĒāļāļāļāļĢāļēāļĢāļāļāļēāđāļŠāļāļŠāļĄ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļ āļĻāļąāļāļāļē āļŠāļģāļāļąāļāļāđāļēāļāļāđāļāļāļĄāļāļāđ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļ āļĻāļąāļāļāļēāļāđāļēāļāļŠāļĢāđāļēāļāļāļēāļĄāļāļģāļĢāļąāļāļāļĢāļ°āļĄāļāļāđāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļĢāļēāļĢāļāļāļē āđāļĢāļāļāļąāļāļŦāļēāđāļŠāļāļŠāļĄ āđāļŠāļāļāđāļ§āļĒāļ§āļīāļāļēāļāļēāļāļāđāļēāļāļĄāļāļāđāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāļĄāļĢāđāļāļĢāļēāļ āļāļąāđāļāļĨāļāļ§āļīāļāļēāļāļđāļāļāļīāļāļĄāļąāļāļāļīāļāļĄāļąāļāđāļ āđāļĢāļĩāļĒāļāļāļīāļāļŠāļ°āļāļāđāļāļāļāđāļŦāđāđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāđāļĄāļŦāļĨāļāđāļŦāļĨāđāļāđāļĢāļāđāļŠāļāđāļŦāļē āđāļāđāļāļĄāļŦāļēāļĨāļ°āļĨāļ§āļĒāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļĒāđāļēāļāđāļĢāļ āđāļĢāļĩāļĒāļāđāļāļāđāļĢāļĩāļĒāļāļĨāļēāļ āđāļāđāļāļ§āļīāļāļēāđāļāļĄāļĢāđāļāđ āļāļīāļŠāļđāļāļāđāđāļāđ āđāļĢāļāđāļāđāđāļāđāđāļĨāļĒāļāļĩāđāļāļĩāļĒāļ§
āđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļāļāļāđāļāđāļēāļāļđāđ āļāļāļāļāļāđāļāļĨāļĩāđāļĒāļāļāļđāđāļāļāļ āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļāļēāļ āļąāļāļĢāļąāļ āļāļāđāļĢāđāļāļđāđ āļāļđāļāļēāđāļāđāļāđāļāļ°āļŠāļģāđāļĢāđāļāļŠāļąāļĄāļĪāļāļāļīāđāļāļĨ āđāļāļĢāđāļāđāđāļāļĢāļāļēāļāđāļ§āļĒāļāļąāđāļāļāđāļāļāļĄāļāļāđ āđāļĢāļĩāļĒāļāļāļīāļāļĄāļąāļāđāļāđāļŦāđāļāļāļĢāļąāļ āđāļŦāđāļāđāļĢāļēāļĄāļĩāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļĒāļđāđāļāļĨāļāļāđāļ§āļĨāļē āđāļāļīāđāļĄāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļŦāđāļāļąāļ§āđāļāļāđāļāđāļāļĩāļĄāļēāļāđ āļāļ°āļāļĢāļļāļāļāļēāļĢāļĄāļ·āļāļāļļāļāļāļāļ āļāļāļāļāđāļ§āļĒāļāļāļāļļāļāļāļāļļāļ9āļĄāļāļāđāļāļĢāļē, āļāļāļāļāļĄāļąāļāđāļŠāļāļāļēāļĄ āđāļĨāļ°āļĒāļąāļāļāļļāļāļāđāļ§āļĒ "āļŠāļĩāļāļķāđāļāļāļēāļāđāļŠāļāļŠāļĄ" āđāļ§āđāļ āļēāļĒāđāļāļāļ°āļāļĢāļļāļāđāļāļīāđāļĄāļāļ§āļēāļĄāđāļĢāļāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāļāļĄāļąāļāļāļąāļ āļāļāļāļāļēāļāļāļĩāđāļĒāļąāļāļĄāļĩ "āļĒāļēāđāļāļ" āļŠāļđāļāļĢāļĨāļąāļāļāļŠāļĄāļāļĒāļđāđāļāđāļ§āļĒ
"āļĒāļēāđāļāļ" āļāļ·āļāļĒāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļāļīāļāļŦāļāļķāđāļ āļāļĒāļđāđāđāļāļ§āļīāļāļēāļāļģāđāļŠāļāđāļŦāđāļĄāļēāđāļāđāđāļāļĢāļēāļ āđāļāđāļāļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļāļāļāļĒāļēāļāļĩāđāđāļāđāļāļŠāļĄāļāļēāļŦāļēāļĢāđāļŦāđāļāļāļāļīāļ āđāļāļ·āđāļāļŦāļ§āļąāļāļāļĨāđāļŦāđāļāļđāđāļāļĩāđāļāļīāļāđāļāđāļēāđāļāļāļąāđāļ āđāļāļīāļāļāļēāļĢāļĄāļāđāļŦāļĨāļāļĢāļąāļāļāļĨāļąāđāļāđāļāļĨāđāđāļāļāļąāļ§āļāļāļāļāļđāđāđāļāđāļĒāļēāđāļāļāļāļĒāđāļēāļāđāļĢāļ āđāļĢāļĩāļĒāļāļ§āđāļēāļŦāļĨāļāļĄāļąāļ§āđāļĄāļēāļāļĒāđāļēāļāđāļāļŦāļąāļ§āđāļĄāđāļāļķāđāļāđāļĨāļ°āļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāļāđāļāļāļāļēāļĢāļāļēāļāđāļāļĻāļāļąāļāļāļāļāļąāđāļāđāļāļāļāļļāļāđāļ§āļĨāļē āđāļāđāļāļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļāļāļāļāļēāļĢāļŠāļąāđāļāđāļŦāđāļĢāļąāļ āļāļąāļāļāļąāļāđāļŦāđāļŦāļĨāļ āļāļāđāļŦāđāļāļĒāļđāđāđāļāđāļāļēāļāļąāļāļī āļĄāļąāļāļāļąāļ§āļĄāļąāļāđāļāđāļ§āđāđāļĄāđāđāļŦāđāđāļāđāļŦāļ
āđāļāđāļāđāļŦāļāļļāđāļŦāđāđāļāļŠāļĄāļąāļĒāļāđāļāļ āļŦāļēāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļąāļĄāļāļąāļāļāđāļāļāļāļāļēāļĒāļŦāļāļīāļāļāļđāđāđāļāļāļĩāđāļāļđāļāļīāļāđāļāļāļēāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļī āļĒāļēāđāļāļāļāļ°āđāļāđāļāļŦāļāļķāđāļāđāļāļāļđāđāļĢāđāļēāļĒāđāļāļāļĢāđāļāđāļāđāļāļĩāđāļāļāļāļ°āļāļķāļāļāļķāļāđāļŠāļĄāļ āđāļāđāļāļ§āđāļēāļāđāļēāļĨāļđāļāļŠāļēāļ§āļāđāļēāļāđāļ āļŦāļāđāļēāļāļēāļāļĩ āļāļĢāļīāļĒāļēāļāļēāļĄ āļāļĒāļđāđāļāļĩāđāļāđāļĄāļĩāļāļĪāļāļīāļāļĢāļĢāļĄāđāļāļĨāļĩāđāļĒāļāđāļāđāļāļāļēāļāļāļĢāļāļāļąāļāļāđāļēāļĄāļĒāļāļĄāļŦāļāļāļāđāļēāļŦāļāļāļāđāļāļāđāļāļāļĒāļđāđāļāļąāļāļāļđāđāļāļēāļĒāļāļąāđāļāđāļāļĩāđāļāļķāđāļāļĢāļđāđāļāļąāļāļĄāļąāļāļāļĩāđāļāļąāļāđāļĄāđāļāļēāļ āļāļāļāđāļāļ°āļāļđāļāļāļąāļāļāļąāļāļāļĩāļ§āđāļē "āļŦāļēāļāđāļĄāđāđāļāļāļĒāļēāđāļāļāļāđāļāļāđāļāđāļāļāđāļģāļĄāļąāļāļāļĢāļēāļĒ" āđāļāļāļāļĩāđāđāļāđāļāļāđāļ
āđāļāļĒāļĒāļēāđāļāļāđāļāđāļĨāļ°āļāļāļīāļāļāđāļāļ°āļĄāļĩāļŠāļđāļāļĢāļāļēāļĢāļāļģāļāđāļēāļāđāļāļąāļāđāļāļāļēāļĄāđāļāđāļĨāļ°āļāđāļāļāļāļīāđāļ āļāļ°āđāļĢāļāļĄāļēāļ āđāļĢāļāļāđāļāļĒ āļŠāđāļāļāļĨāļāļąāđāļ§āļāļĢāļēāļ§ āļāļāļāļĪāļāļāļīāđāļĒāļēāļ§āļāļēāļ āļŦāļĢāļ·āļāđāļĢāļāļāļķāļāļāļąāđāļāđāļāđāđāļĄāđāđāļāđ āļāđāļāļķāđāļāļāļĒāļđāđāļāļąāļāļāļīāļāļĩāļāļĢāļĢāļĄāđāļĨāļ°āļ§āļąāļāļāļļāļāļīāļāđāļāļāļēāļĢāļāļģ āļāđāļ§āļĒāļ§āđāļēāļĒāļēāđāļāļāļāļĩāđāđāļāđāļāļāļāļāļāļĩāđāļāđāļāļāļāđāļēāļāļāļąāļāļāļĢāļēāļĒāļŦāļēāļāđāļāļāļĒāļđāđāļāļąāļāļāļđāđāļāļēāļāļāļīāļāļŠāļģāļāļķāļāđāļĨāļ°āļĻāļĩāļĨāļāļĢāļĢāļĄ āļāđāļēāđāļĄāđāļĢāļļāļāđāļĢāļāļāļĢāļīāļ āļĻāļēāļĨāļāļ§āļēāļĄāđāļ§āļāļĄāļāļāļĢāđāļāļāļāđāļāļĒāļŠāļĄāļąāļĒāļāđāļāļāļāļĒāđāļēāļ "āļāļĢāļ°āļāļĢāļ§āļāđāļāļāļĒāļēāļāļĄ" āļāļāđāļĄāđāļāļđāļāļāđāļāļāļąāđāļāļāļķāđāļ āđāļāļ·āđāļāļāļģāļĢāļ°āļāļāļĩāļāļđāđāļāļĢāļ°āļāļģāļāļīāļāđāļāļĩāđāļĒāļ§āļāļąāļāļāļļāļāđāļŠāļĒ āđāļŠāļāđāļŦāđāļĒāļēāđāļāļ āļāļąāļāļĢāļđāļāļāđāļ§āļĒāļ§āļīāļāļĒāļēāļāļĄ āļāļąāļāļāļ·āļāđāļāđāļāļāļ§āļēāļĄāļāļīāļāļĄāļĩāđāļāļĐāļāļēāļāļāļēāļāļē āļŠāļđāļāļĢāļāļēāļĢāļāļģāļĒāļēāđāļāļāļāļķāļāļŠāļđāļāļŦāļēāļĒāđāļāļāļēāļĄāļāļēāļĨāđāļ§āļĨāļē āđāļāļ·āđāļāļāļāļēāļāļāļēāļāđāļāļāļīāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļĄāļąāļāļāļāļāļīāļāđāļ§āđāļāļāđāļāļēāđāļāļĨāđāļāđāļāļēāļāļēāļĒāļāļēāļĒāđāļāļāļąāļāļāļąāļ§
āļāļĒāđāļēāļāđāļĢāļāđāļāļĩ āđāļāđāļ§āđāļēāļĒāļēāđāļāļāļāļ°āļāļđāļāļāļģāđāļāđāļāđāļāļīāļāđāđāļŠāļĄāļāđāļ āđāļāļĢāļēāļ°āļĒāļēāđāļāļāļāļēāļāļŠāļđāļāļĢ āļāđāļāļđāļāļŠāļĢāđāļēāļāļāļķāđāļāļĄāļēāđāļāļ·āđāļāļāđāļ§āļĒāđāļŦāļĨāļ·āļāļāļđāđāļŠāļēāļĄāļĩāļ āļĢāļĢāļĒāļēāđāļāļ·āđāļāļāļāļąāļāļāļąāļāļŦāļēāļāļ§āļēāļĄāļĢāļąāļāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāļĄāļĩāļāļĢāļ°āļŠāļīāļāļāļīāļāļĨ āļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļ§āđāļē āđāļĄāļ·āđāļāļ āļĢāļĢāļĒāļēāļĢāļđāđāļŠāļķāļāđāļĨāļ·āļāļāļĨāļēāļ āļĢāļąāļāđāļĢāļīāđāļĄāļāļ·āļ āļŠāļēāļĄāļĩāđāļŦāļīāļāļŦāđāļēāļ āđāļĄāđāļāđāļāļĒāļŠāļāđāļ āđāļĄāđāļŦāļ§āļēāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāđāļ§āļāļāđāļēāļ§āđāļŦāļĄāđāļāļĨāļēāļĄāļąāļ āļĒāļēāđāļāļāļāđāļāļ°āļāļģāļŦāļāđāļēāļāļĩāđāđāļāđāļāļāļąāļ§āļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļąāļĄāļāļąāļāļāđāđāļŦāđāļāļ§āļēāļĄāļĢāļąāļāļāļāļāļāļđāđāļŠāļēāļĄāļĩāļ āļĢāļĢāļĒāļēāđāļāļāđāļāđāļāļĒāļīāđāļāļāļķāđāļāđāļāļāļāļ°āđāļāļāļąāļāļāļĩ āđāļĨāļ°āļāļĒāļēāļĒāļāđāļ§āļāđāļ§āļĨāļēāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļāļāļēāļĢāļāļđāļāļāļļāļĒāļāļĢāļąāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļēāđāļāļāļąāļāđāļāđāļĄāļēāļāļāļķāđāļ āđāļāļŠāļāļēāļāļāļēāļĢāļāđāļāļĩāđāļĒāļāļāļąāļ§āļāļĒāđāļēāļāļĄāļēāļāļĩāđ āļĒāļēāđāļāļāļāļķāļāđāļāđāļāļāļĢāļ°āđāļāļāđāļāđāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļąāļ āđāļĄāđāđāļāđāļāļ°āđāļĨāđāļāđāļāđāļāđāļāđāļāļąāļ§āļĢāđāļēāļĒāđāļāđāļāļāđāļāļĩāļĒāļ§
Hedonistic Sensuality Takrud by Arjarn O Sakda, Ban Tong Mon Magic Academy.
Arjarn O Sakda made this Takrud according to the magic scripture of "Phra Mon Sanae Prathana (Hedonistic Sensuality)", the power of lust of this magic is addictive. Arjarn O Sakda blessed it with the ancient Khmer magic together with the powerful binding human's heart magic which can summon people's minds to be mesmerized by the power of passion. This Takrud is extremely charming, and can bring luck and fortune to its owner. It is a true Khmer magic, proven and powerful.
"Hedonistic Sensuality Takrud " is an amulet for flirtatious people and people who like to change partners. Even those who are unlucky in love or single person will have fulfilment in love. Whoever has negotiated with the owner of this Takrud will be enchanted. It also can hypnotize others' eyes to see you being charming all the time. It is very good at adding charm to yourself. Every piece of this Takrud was written with magic Yantras and covered with 9 mantras powder, Pattamung sexual intercourse powder, and also filled with "Sexual Relations Wax" inside the Takrud increases its strength. Moreover, there is "Love Potion (Ya-Fad)" mixed with the above-mentioned materials.
"Ya-Fad" can also be called Love Potion, Love Medicine, or Love Pill. It is a kind of enchantment pill. It has been the magic subject of enchantment since ancient times. It is a type of magic potion that is used to mix food for someone to eat. So that person who eats it will have a strong maniacal infatuation, being obsessed with ignorance and having sexual emotions all the time. It is the true magic for ordering someone to love, forcing someone to be enchanted, compelling someone to be under mandate, and binding the body with the soul of someone to not go anywhere.
Due to the above, in the past, if any relationship between a man and a woman looked wrong from nature, "Ya-Fad" will always be one of the top culprits that people will always think of. For example, if a daughter in any house is good-looking, good-natured, suddenly her behavior changes in the opposite way until she is willing to carry her clothes to live with the man even though they had just known each other for a while, people will immediately say "If It Wasn't Ya-Fad, It Would Be Nam Mun Prai".
Each type of Ya-Fad will have a different formula for each locality. Its effect may be strong or low, temporary or long, or so powerful that it cannot be solved, depending on the ritual and raw materials to do it. Ya-Fad is quite a dangerous tool when it is with someone who lacks conscience and morality. If not really serious, "The Ministry Of Magic" of Thailand in the past would not have been established to settle the case of an offender who used black magic, harmful occult including using Ya-Fad to force someone to love, which is considered as a criminal offense. Therefore, the recipes of Ya-Fad are lost over time because some magic masters often hide the recipes until they take the tips and die with them.
However," Ya-Fad" is not always misused because some recipes of Ya-Fad were created to help married couples in order to effectively eliminate love problems. For example, when the wife feels faint, the love starts to fade, the husband is estranged and not interested in her as sweet as the newly-wed couple. "Ya-Fad" will act as a medium of strengthening the love of the couple almost immediately. And also extending the time for discussions to better understand each other. In this example, "Ya-Fad" can be a hero as well.