Description:
āļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ (āļĢāļļāđāļ.3) āđāļāļ·āđāļāđāļāļīāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļ āļŠāļĩāļāļēāļĄ
"āļāļģāļāļēāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļĢāļāļāļļāļāļāđāļēāļāļāļāļāļāļāļąāđāļāļŠāļđāļāđāļŦāđāļāļāļēāļāļēāļāļąāļāļĢāļāļāļĄ
āļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļĨāđāļēāļāļāļēāļāļĢāļĢāļāđāļāļĩāđāļāļĩāļ§āļīāļāļŦāļāļķāđāļāļāđāļāļāđāļāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļ
āļāļēāļāļāļģāļāļēāļāļāļĩāđāļŦāļĨāļąāļāđāļŦāļĨāļŠāļđāđāļāļēāļĢāļāļĨāļļāļāļāļģāļāļēāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļĩāđāļŠāļēāļāļŠāļđāļāđāļāļāļąāļāļāļąāļāļāļĩ
āļāļ§āļēāļĄāļāļāļāļēāļĄāđāļĨāļ°āļāļĨāļīāđāļāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļĒāļąāļāļāļāļāļļāļāļĢāļļāđāļāļāļļāļāļāļāļĄāļāļāđāļĢāļāđāļĢāļīāđāļĄāđāļĄāļ·āđāļāļāļąāļāļāļĩāļāđāļāļ"
"āđāļŦāļ§āļāļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ" āļŦāļĢāļ·āļāļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ āļāļēāļĄāļāļąāļāļāļķāļāđāļāļĢāļēāļāļāļĩāđāļāļĢāļēāļāļāļāļķāđāļāđāļāļĻāļīāļĨāļēāļāļēāļĢāļķāļāļŠāļĄāļąāļĒāļāļēāļāļēāļāļąāļāļĢāļāļāļĄāļāļĢāļ°āđāļāđāļēāļāļąāļĒāļ§āļĢāļĄāļąāļāļāļĩāđ7 āļĒāļļāļāļāļĩāđāļāļāļĄāđāļĢāļ·āļāļāļāļģāļāļēāļ āđāļāļĒāļāļēāļĢāļķāļāļāļąāđāļāđāļŦāđāļāļģāļāļīāļĒāļēāļĄāļ§āđāļēāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļĩāđāļāđāļāļāļāļāļāļķāļāļāļēāļāļ°āļŠāļĄāļāļąāļāļīāļāļāļāļāļđāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļ āđāļĨāļ°āļāļģāđāļŦāļāđāļāļāļēāļāļŠāļąāļāļāļĄāļāļĩāđāļŠāļđāļāļĻāļąāļāļāļīāđāđāļāļĒāļļāļāļŠāļĄāļąāļĒāļāļąāđāļāļ§āđāļēāļāļđāđāđāļāļāļĩāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļāļāļ°āđāļāđāļĄāđāļāļāđāļ§āļĒāļāļģāļāļēāļāļāļēāļĢāļĄāļĩāļĨāđāļāļŦāļĨāļēāļĄ
āļŠāđāļ§āļāļĄāļēāļāļāļ°āđāļāđāļĢāļąāļāļĄāļāļāļāļēāļāļāļĢāļ°āđāļāđāļēāđāļāđāļāļāļīāļāđāļāđāļēāļāļąāđāļ āļāļđāđāļāļĩāđāļāļ°āļĄāļĩāļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđāļāļķāļāđāļāđāļāđāļāļĩāļĒāļāļāļļāļāļāļĨāļāļąāđāļāļŠāļđāļāļŦāļĢāļ·āļāļāļļāļāļāļēāļāđāļāđāļēāļāļąāđāļ āļāļēāļĢāļŠāļĢāđāļēāļāļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđāđāļāļĒāļļāļāļāđāļāļāđāļāļĢāļēāļāļāļ°āļŦāļĨāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļĨāļŦāļ°āļŠāļģāļĢāļīāļāļŦāļĨāļāļĄāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāđāļāļĒāļļāļāļāļąāđāļ āđāļāļāļąāļ§āļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđāļāļ°āļāļĢāļĢāļāļļāļāđāļ§āļĒāļāļąāļāļĄāļāļĩ, āļāļĨāļāļĒ āļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđāļāļķāļāļāļ·āļāļ§āđāļēāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđ āđāļĨāļ°āđāļāđāļāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāđāļāļđāđāļāļāđāļŦāđāļ āđāļāļ·āđāļāļāļąāļāļ§āđāļēāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļāļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ āļāļ°āļĄāļēāļāļāđāļ§āļĒāļāļĢāļąāļāļĒāđāļŠāļīāļāđāļāļīāļāļāļāļāļĄāļĩāđāļāļāļĨāļēāļ āđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđ āđāļāļĢāļāļēāļāđāļēāļāļēāļĒ
āđāļĄāđāđāļāđāļāļąāļ§āļāđāļēāļāđāļāļāļāđāļĒāļąāļāļāļāļāļīāļāļāļąāļ§āđāļĄāđāļŦāđāļēāļ āđāļāđāļāļāļāļāļāļĢāļ°āļāļģāļāļēāļĒāļāļĩāđāļāđāļēāļāļĄāļąāļāļāļģāļĄāļēāđāļāđ āđāļāļāļēāļĢāļāļĢāļ°āļāļāļāļāļīāļāļĩāļāļĢāļĢāļĄāļāđāļēāļāđāđāļŠāļĄāļāļāļāļēāļāļāđāļēāļāđāļāđāļāļāļđāđāļŠāļĢāđāļēāļāđāļāļ āļāđāļĒāļąāļāļāļāļŦāļĨāļāđāļŦāļĨāđāļāļāļ§āļēāļĄāļāļēāļĄāļāļĩāđāđāļāđāļāļāļĄāļāļ°āļāļāļāļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ āļĒāļąāļāļāļāļāļąāļāļĄāļēāļāļ·āđāļāļāļĄāļĒāļĨāđāļāļĄāļāļļāļāļ§āļąāļāđāļāđāļāļĩāđāļŠāļģāļāļąāļāļāļ§āđāļēāđāļĢāļ·āđāļāļāļāļāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļ§āļĒāļāļēāļĄ āļāļ·āļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāđāļŦāđāļāļāļāļĄāļāļąāļāļāļĩāļāļāļīāļāļāļĩāđ āļĄāļĩāļāļĨāļąāļāļāļģāļāļēāļāļāļąāļāđāļĢāđāļāļĨāļąāļāļāļĩāđāļāļĢāļāļāļēāļāļļāļ āļēāļāļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļĢāļīāļ
āļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ (āļĢāļļāđāļ.3) āļāļāļāļēāļĄāļāļēāļāļāļļāļāļāļēāļāļāļēāļĄāļēāļĻ
āļāļēāļāļļāļ āļēāļāđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļāļļāļāđāļāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāđāļŦāđ āļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļąāļāļĄāļāļĩāļŠāļĩāđāļāļāđāļ§āļ§āļ§āļąāļ āļĢāļēāļĻāļĩāļāļąāļāļāļēāļĄāļāļāļāļļāļāđāļāļāļĢāļąāļāļŠāļĢāļĢāļāđ āđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđāđāļĄāđāđāļāđāļĢāļļāđāļ.1 āđāļĨāļ° āļĢāļļāđāļ.2 āļāļĒāđāļēāļāđāļāđāļāļāļ āļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļ āđāļāđāļāļĨāđāļēāļ§āđāļ§āđāļ§āđāļē “āļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđāļāļļāļāļ§āļāļĄāļĩāļāļ§āļāļāļīāļāļāļāļāđāļāļ§āļāļē” āļāļāļāļāļĩāļāļąāđāļāļŦāļāļķāđāļāļāļĩāđāđāļāļĢāđāļāđāļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāđāļēāļāļāļāļāļ§āđāļē āđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđāļĒāļīāđāļāļāļ§āđāļēāļāļēāļāļāļąāļ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāđāļāđāļāļģāļāļēāļĢāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļ āļāļĢāļ°āļāļļāļāļĢāļ°āđāļ§āļāļĒāđāļŠāļēāļāļēāļĒāļĄāļāļāđāļāļēāļĄāļŠāļēāļĒāļ§āļīāļāļēāļ§āļĢāļĄāļąāļ āđāļĨāļ°āļ§āļīāļāļē "āļĨāđāļēāļāļāļēāļāļĢāļĢāļāđ" āļāļĩāđāļāđāļēāļāļŠāļģāđāļĢāđāļāđāļāļĩāđāļĒāļ§āļāļēāļ āļĨāļāļŠāļāļīāļāđāļ§āđāđāļ "āļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđ (āļĢāļļāđāļ.3)" āđāļāļĒāļāđāļēāļāđāļāđāđāļŠāļāļāļĢāļ°āļāļĢāļĢāļĄāļĢāļāļāđāđāļ “āļāļąāļāļŠāļģāļĢāļīāļ” āđāļāđāļāđāļāļĨāđāļāđāļŦāđāļāļđāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļ "āļāļĢāļēāļĢāļāļāļēāļŠāļīāđāļāđāļāļāđāļāļąāļāļŠāļąāļĄāļĪāļāļāļīāđāļāļĨ"
āļāļīāļāļāļīāļāļļāļāļŠāļēāļĢāļāļąāļāđāļāļīāļāļāļĢāļĢāļĒāļēāļĒ āļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļĢāļļāđāļāļāđāļāļāđ āļāļēāļĢāļąāļāļāļĩāļĨāđāļēāļāđāļāļāļĢāđāđāļāđāļāļāđ āļ§āđāļēāļāļđāđāđāļāļĄāļĩāđāļ§āđāļāļđāļāļē āļĨāđāļ§āļāļŠāļĄāļāļĢāļēāļĢāļāļāļē āđāļāļīāļāļāļ§āđāļēāļāļĩāđāļāļēāļāļāļēāļĢāļāđāđāļ§āđ āļāđāļ§āļĒāļāļļāļāļāļāļļāļāļāļĩāđāđāļāđāļāļĄāļēāļāđāļāļāļēāļāļāđāļģāļāļđāļāļ§āļāļāļ°āļāļē āđāļāđāļāļĄāļŦāļēāļŠāļģāđāļĢāđāļāļŠāļĄāļāļĢāļēāļĢāļāļāļē āđāļĨāļ°āļĨāđāļēāļāļāļēāļāļĢāļĢāļāđ āļāļāđāļāļĩāļĒāļāļāļđāđāđāļāđāļāļąāđāļāļŠāļąāļāļāļ°āļāļāļīāļāļēāļ āđāļāļĒāđāļĄāđāđāļāļīāļāļ§āļēāļŠāļāļēāļāļāļāļāļ āđāļĨāļ°āđāļāđāđāļāļāļēāļāđāļāļāļĨāļēāļ āđāļāļāļēāļāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđ āđāļāļāļēāļāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄ āđāļāļāļēāļāļāļāļāļģāđāļŦāļāđāļāļŦāļāđāļēāļāļĩāđāļāļēāļĢāļāļēāļ āđāļĨāļ°āđāļāļāļēāļāļĢāļąāļāļĐāļēāđāļĢāļāļ āļąāļĒāđāļāđāđāļāđāļ āļĢāļ§āļĄāđāļāļāļķāļāļāļāļāļāļļāļāđāļŠāļĒāļāđāļēāļāđāđāļāđ
āļŦāļąāļ§āļāļĨāļāļĒāļāļĩāđāļāļąāļāļāļ·āļ "āļāļĨāļāļĒāđāļāđāļĄāļ (Garnet)" āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļāļāļēāļāļāđāļēāļāđāļāđāļāļąāļāļŠāļĢāļĢāļāļģāļĄāļēāļāļĢāļ°āļāļąāļ āđāļ§āđāļāļĒāđāļēāļāđāļĨāļāļāđāļēāļŠāļāđāļēāļāļēāļĄāđāļāļāļāđāļ§āļĒāļāļĨāļąāļāļāļēāļāđāļŦāđāļāļāļąāļāļĄāļāļĩ āļĄāļĩāļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļāļļāļāļ§āļīāđāļĻāļĐāļāļāļāđāļāļāļāļļāđāļĄāļāļĢāļāļāļāđāļ§āļĒāđāļŦāđāļŠāļĄāļāļĢāļēāļĢāļāļāļē āļāļĢāļ°āļāļļāđāļāļāļĨāļąāļāļāļēāļāđāļāļĻ āđāļāđāđāļāļāļąāļāļŦāļēāļāđāļēāļāļāļ§āļēāļĄāļĢāļąāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļąāļĄāļāļąāļāļāđ āļāđāļ§āļĒāđāļāļāļēāļĢāđāļāđāļĄāļāđāļēāļ§āļāļīāļāđāļāđāļŦāđāđāļāđāļēāļŠāļđāđāļāļĢāļĢāļĄ āļāļēāļ§āļāļīāļāđāļāļĩāļĒāđāļāļĢāļēāļāđāļāļ·āđāļāļ§āđāļē āđāļāļĢāđāļāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļāđāļāđāļĄāļāļāļ°āđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļāļāļāļāļāļĨāļąāļāļāļāļāļīāļāļāļąāļ§ āļāļ°āļāđāļ§āļĒāđāļŦāđāļĢāļāļāļāļĨāļāļāļ āļąāļĒāđāļāļāļļāļāđāđāļĢāļ·āđāļāļ āļĢāļ§āļĄāļāļķāļāļāļąāļāđāļĨāđāļ āļđāļāļīāļāļĩāļ§āļīāļāļāļēāļāļŦāļēāļāļāļģāļĄāļēāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļāđāļāđāļāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļĢāļ°āļāļąāļ āļāļ°āļāļģāļāļ§āļēāļĄāđāļāļāļāļĩāđāļŠāļĢāļīāļĄāļŠāļīāļĢāļīāļĄāļāļāļĨ āļĄāļĩāđāļāļāļĨāļēāļ āļĄāļąāđāļāļāļąāđāļāļĢāđāļģāļĢāļ§āļĒāļĄāļēāļŠāļđāđāļāļđāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļāļ
Thamrong (3rd batch) by Arjarn Ongart Seengam.
"The legend of the most valuable amulet of the nobility of the ancient Khmer Empire.
The sacred object of destroying misfortune that within one life must possess once.
From the legend that slept to the awakening of the myth of sacred objects that have been lost for many thousand years.
The beauty and the magical scent still smoldering like the ancient Throng that was created a thousand years ago."
This amulet is "Thamrong (TH:Phra Thammarong)" or called "The Supreme Ring Of Khmer Empire" from the ancient records that appeared in the stone inscriptions of the Khmer empire of King Jayavarman VII. The words in that stone inscription said that "Thamrong is an ornament that indicates the property of the owner and social position in that era. Whoever occupies it will be filled with overwhelming power and prestige".
Most of them would be given by the king only so, the person who would have Thamrong was only a high-class person or noble person. The creation of Thamrong in the ancient era was cast from bronze metal, decorated with jewels. It is a sacred amulet that will enchant those who see it. It is believed that whoever possesses "Thamrong" will be rich with wealth and fortune.
Even Arjarn Ongart also wear this amulet because it is an important personal amulet that he often use in performing various ceremonies. Even he is the creator of this amulet but, he still fascinated in the immortal beauty of Thamrong every time he looks at it. But more importantly than the beauty of Thamrong, this kind of thousand-year-old Khmer amulet has sacred mysterious power that is truly powerful.
“Thamrong (3rd batch)”, beautiful like blossoms, sacred and magical like a gift of the god. It is decorated with red precious stone so beautifully as the gods created it. For sure, it is as strong and sacred as the 1st batch & 2nd batch. Arjarn Ongart said that “Every piece of Thamrong has the existence of divine spirits”. The first-class amulet that everyone who has experienced its power says “Intense, magical, extremely sacred, more than I’ve ever dreamed”.
Arjarn Ongart blessed magic spells of Varman dynasty and charged the great magic energy of “Epic Expel Enigma” that he is very skillful into “Thamrong (3rd batch)”. Specially, Arjarn Ongart blessed Thamrong in the "Bronze Bowl" that is the magic technique to support the owner of this amulet to always have fulfilled wishes and successful life.
Its beneficial functions is indescribable. A lot of experience from previous batches already guarantee million percent that whoever has it for worship, all wishes come true beyond their expectation. The magic power of "Thamrong" is very prominent in supporting destiny, reaching great success and clearing the curse. The owner can pray for every wish with a pure heart, in the way of great fortune, in the way of great charm, in the way of great popularity, in the way of requesting a job position, in the treatment of sickness, including the withdrawal of various superstitions from black magic, the result will be amazing.
The setting of is Thamrong (3rd batch) is "Garnet". Arjarn Ongart has selected and decorated Thamrong to be precious, elegant, and full of the natural energy of gemstone. Which has a magical effect to protect and fulfill desires, stimulate sexual energy, fix love relationship problems, persuade the mind to enter the Dharma. Ancient Indians believed that whoever possesses garnet will be safe in every situation, including exorcising spirits. If garnet is used to decorate as an ornament, it will bring good luck, enhance prosperity, fortune, and wealth to the owner.