Description:

āļāļīāđāļāđāļĄāđāļĄāļ°āļāļąāļ, āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļāļļāļāļīāļ§āļāļĻāđ, āļāļģāļŦāļāļąāļāļāļđāđāļĪāđ
āļĐāļĩāļāļĢāļŦāļĄāļĄāļē, āļ.āļāļāļāļāļļāļĢāļĩ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļāđāđāļŠāļāļāđāļ§āļĒāļĄāļāļāđāļ§āļīāļāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļāļīāļāļĢāļļāļāđāļĢāļāļŠāļ°āļāđāļēāļāļāļĢāļ§āļ āļāļāļēāļāļāļĩāđāļ§āđāļē "āđāļĄāđāđāļāđāļāļąāļ§āļāđāļēāļāđāļāļāļĒāļąāļāļāđāļāļāļĄāļāļāđāļŦāļĨāļāđāļāļ" āđāļāđāļāļ·āđāļāđāļĄāđāļāļĩāđāļāļģāļĄāļēāđāļāļ°āļāđāļāđāļāļāļāļāđāļĨāđāļ§āļ§āđāļēāđāļāļāļēāļāđāļŦāļ āđāļāđāļāđāļāđāļāļāļāļāļēāļĢāļąāļāļāļĩ āļ§āļīāļāļēāļāđāļēāļāļĄāļĩāļāļĩāđāļĄāļēāļāļĩāđāđāļāļāļąāļāđāļāļ
āļāļĩāļāļĢāļĩāļāļīāđāļāļĢāļļāđāļāđāļĢāļāļāļāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāđāļāļāđāļĢāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļģāļāļēāļ āļāđāļēāļāļĨāļąāļ§āđāļŦāļāļ·āđāļāļĒāļāļĒāđāļēāđāļāļēāđāļ āđāļŦāļāļ·āđāļāļĒāļāļēāļāđāļŦāļāļĨāļāļāļāļīāļāļāļđ
āļāļīāđāļāļāļļāļāļāļķāđāđāļāļāđāļāđāļāļāļēāļāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđ āļāļķāļāļāļđāļāđāļāļĻāļāļĢāļāļāđāļēāļĄ āļāļāļīāļĐāļāļēāļāđāļŠāļĢāļīāļĄāļāđāļēāļāļāļ§āļēāļĄāļĢāļąāļ āļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļđāđāļāđāļĄāļĩāđāļāļāļēāļŠāđāļāđāļāļāļĢāļąāļāđāļāđāđāļĢāđāļ§āļ§āļąāļ āļāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļđāđāđāļĨāđāļ§ āđāļāđāļĢāļąāļāđāļĄāđāļŦāļ§āļēāļāļāļ·āđāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļ§āļąāļāļ§āļēāļ āļāđāļāļ°āļāļĨāļąāļāļĄāļēāļĢāļąāļāļŦāļ§āļēāļāļāđāļģ āļŦāļĢāļ·āļāļāļāļāļēāļāļāđāļēāļāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāļīāļāļāļđāđāļŠāļēāļ§āļāđāđāļāđāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāļāļĩāđāļĒāļĩāđāļĒāļĄ āļĢāļ§āļĄāļāļķāļāđāļāđāđāļāđāļĢāļ·āđāļāļāļāļēāļĢāļāļēāļāļāļĩāđāļāđāļāļāđāļāđāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļķāļāļāļīāļāļāļķāļāđāļ āļāļīāļāļāđāļāđāļāļĢāļāļēāļāļļāļĢāļīāļāļīāļ āđāļāđāļĢāļąāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļāļāļđāđāļĄāļāļāļēāļāļēāļāļāļđāđāđāļŦāļāđāđāļāđāļāļāļīāđāļĻāļĐ āđāļāļāļĨāļēāļ āđāļāļīāļāļāļāļāļĄāļĩāđāļāđāļēāļĄāļēāđāļĄāđāļāļēāļ
āļāļĢāļ°āļ§āļąāļāļīāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļāļĄāļēāļāļāļāļŠāļļāļāļĒāļāļāļ§āļīāļāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāļĢāļ°āđāļĢāļīāļāđāļĨāļāļĩāļĒāđāļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļāđāļāļģāļĄāļēāđāļŠāļ āļāļīāđāļāđāļĄāđāļŠāļ°āđāļāļē, āļāļīāđāļāđāļĄāđāļĄāļ°āļāļąāļ, āđāļĨāļ°āļāđāļģāļĄāļąāļāļĢāļ°āđāļĢāļīāļāđāļĨāļāļĩāļĒāđ āļāļļāļāļāļĩāđ āļĄāļĩāđāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļ§āļāļĩāđāļāđāļēāļŠāļāđāļāđāļāđāļāļāļĒāđāļēāļāļĒāļīāđāļ āļāļĨāđāļēāļ§āļāļ·āļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļĨāđāļēāđāļŦāđāļāļąāļāļ§āđāļē āđāļĄāļ·āđāļāļāđāļ§āļāļāđāļāļāļĩ 2567 āđāļāđāļĄāļĩāļāļđāđāļāļēāļĒāļāļāļāļķāļāļāļīāļāļāđāļāđāļāđāļēāļĄāļēāļŦāļē āđāļāļēāļāļāļāļ§āđāļēāļāļīāļāļāļēāļĄāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļĄāļēāļāļēāļāđāļĨāđāļ§ āļāļ·āđāļāļāļĄāđāļĨāļ°āļāļ·āđāļāļāļāļāđāļāļāļąāļ§āļāđāļēāļ āļāļķāļāļāļĒāļēāļāļāļāļĄāļēāđāļĢāļĩāļĒāļāļ§āļīāļāļē āļāļēāļāļāļąāļ§āđāļāđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļāđāđāļĄāļāļāļēāļāļāļāļĢāļąāļāļ§āđāļēāļāļ°āļŠāļāļāđāļŦāđ
āļāļāļāļķāļāļ§āļąāļāļāļĩāđāļāļąāļāļŦāļĄāļēāļĒāļāļąāļ āļāļēāļĒāļāļāļāļąāđāļāļāđāđāļāđāļĄāļēāļŦāļēāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļēāļĄāļāļąāļ āļĨāļąāļāļĐāļāļ°āļĢāļđāļāļĢāđāļēāļāļŦāļāđāļēāļāļēāļāļāļāļāļēāļĒāļāļāļāļąāđāļ āđāļāđāļāļāļēāļĒāļĢāđāļēāļāđāļŦāļāđ āļāđāļ§āļāļāđāļ§āļĄāļŠāļĄāļāļđāļĢāļāđ āļāļīāļ§āļāļĨāđāļģ āļĒāļąāļāļāļđāļŦāļāļļāđāļĄāļāļĒāļđāđ āļāļąāđāļāļŠāļāļāļāļđāļāļāļļāļĒāļŠāļāļāļāļēāđāļĨāļāđāļāļĨāļĩāđāļĒāļāļ§āļīāļāļēāļāļ§āļēāļĄāļĢāļđāđāļāļąāļāļāļĒāļđāđāļāļēāļ āļāļēāļĒāļāļāļāļąāđāļāļāđāđāļāđāļĨāļēāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļĨāļąāļ āļāļķāđāļāļāļļāļāđāļĢāļīāđāļĄāļāđāļāļāļāļāļāļ§āļēāļĄāļāļīāđāļĻāļĐāļāļāļāļāļđāđāļāļēāļĒāļāļāļāļĩāđ āđāļāđāļāļģāđāļŦāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļāļĨāļāđāļāļāļąāđāļāđāļāđāļāļ·āļāđāļĢāļāđāļāļ§āļąāļāļāļĩāđāļāļāļāļąāļāļāļąāđāļāđāļĨāļĒ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļĨāđāļēāđāļŦāđāļāļąāļāļ§āđāļē āļŦāļĨāļąāļāļāļēāļāļāļĩāđāđāļāđāđāļāļāļāļēāļĒāļāļāļāļĩāđ āļāđāļēāļāļĄāļąāļāļāļ°āļāļķāļāļāļķāļāđāļāļēāļāļĨāļāļāļāļąāđāļāđāļāđāļāļ·āļāđāļĢāļ āļāļīāļāļāļķāļāđāļāļēāļāļąāđāļāļāļĨāļēāļāļ§āļąāļāđāļĨāļ°āļāļĨāļēāļāļāļ·āļ āđāļāđāļāļāļĒāļđāđāđāļāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āļĄāļēāļāļŠāļāļāļāļēāļāļīāļāļĒāđāđāļŦāđāļāļāļ°āđāļāđ āļ āļēāļāđāļāļŦāļāđāļēāđāļāļēāļāļ°āļāļĢāļēāļāļāļāļķāđāļāđāļāļŦāļąāļ§ āđāļŠāļĩāļĒāļāļāļāļāđāļāļēāļāļ°āđāļ§āđāļ§āđāļāđāļēāļĄāļēāđāļāļŦāļđ āđāļĄāđāļāļĢāļ°āļāļąāđāļāļāļĨāļīāđāļāļāđāļģāļŦāļāļĄāļāļĩāđāđāļāļēāļāļĩāļāļĄāļēāđāļāļ§āļąāļāļāļąāđāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļāļāļāļģāđāļāđāļāļąāļāđāļāļ āļāđāļēāļāļ§āđāļēāđāļĄāđāļāđāļēāļāļāđāļĢāļđāđāļāļąāļ§ āđāļāđāļāđāđāļĄāđāļŦāļēāļĒāļāļīāļāļāļķāļ āļāļāđāļāđāļāđāļāļāļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļāđāļāļĢāļēāļāđāļāđāļāļąāļāļāļĩāļ§āđāļēāļāļāđāļĄāđāđāļāđāđāļĢāļ·āđāļāļāļāļāļāļīāļ§āļīāļŠāļąāļĒāđāļĨāđāļ§ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļ°āļ§āđāļēāđāļāļāđāļēāđāļāļēāđāļāđāļāļāļđāđāļŦāļāļīāļ āļŠāļēāļ§āļŠāļ§āļĒ āļĄāļĩāđāļŠāļāđāļŦāđāļāđāļēāļāļāļāļģ āļĄāļąāļāļāđāļāļēāļāđāļāđāļāđāļāđāļāđāļāļēāļĄāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļīāļāļēāļĒāļŦāļāļīāļ āđāļāđāļāļāļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļīāļāļāļķāļāļāđāļāļĒāđāļāļĒāļđāđāļāļĩāđāļāļĨāļąāļāđāļāđāļāļāļēāļĒāđāļāđ āđāļāļĄāļĄāļĩāļĢāļđāļāļĢāđāļēāļāļŦāļāđāļēāļāļēāļāļļāļāļąāļāļāļĩāļāļāđāļēāļāļŦāļēāļ
āļāļāđāļāļīāļāđāļŦāļāļļāļāļēāļĢāļāđāđāļāđāļāļāļĩāđāļāļķāđāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļķāļāđāļāđāļĄāļēāļāļąāđāļāļāļīāđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđāļāļīāļāļēāļĢāļāļē āļāļāļāđāļēāļāđāļāđāļāđāļāļŠāļĢāļļāļāļ§āđāļē āļāļđāđāļāļēāļĒāļāļĩāđāļĄāļēāļāļāļāļēāļāļāļąāļ§āđāļāđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļāđāļēāļāđāļāļ§āļąāļāļāļąāđāļ āļāļāđāļĄāđāđāļāđāļāļāļāļāļāļīāļāļąāđāļ§āđāļ āđāļāđāđāļāđāļāļāļāļāļĨāļąāļāļ§āļīāļāļēāļāļĨāđāļē āđāļĨāļ°āļāļĒāļđāđāđāļāļāļąāđāļāļāļĩāđāđāļĄāđāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāđāļ§āļĒ āđāļĄāļ·āđāļāļāļąāđāļāļŠāļāļāđāļāđāļāļāļāļąāļāļāļĩāļāļāļĩ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļāđāđāļĨāļĒāļāļēāļĄāđāļāļēāđāļāļāļĢāļāđāđāļĨāļĒāļ§āđāļē "āļāļēāļĄāļāļĢāļīāļāđ āļāļļāļāļĄāļĩāļ§āļīāļāļēāļāļ°āđāļĢāļāļĩ āļāļĄāļāļāđāļĢāļĩāļĒāļāđāļāđāđāļŦāļĄ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļĒāļđāđāđāļāļĄāļĄāļēāļāļąāđāļāļāļīāļāļāļķāļāļāļķāļāļāļķāļāļāļļāļāļāļĒāļđāđāđāļāđāļāļāļēāļāļīāļāļĒāđāđāļāļĩāđāļĄāļąāļāđāļĄāđāđāļāđāđāļĢāļ·āđāļāļ"
āļāļēāļĒāļāļāļāļąāđāļāļāđāđāļāļĨāļāđāļ āđāļāļēāđāļĨāđāļēāđāļŦāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļąāļāļ§āđāļē āļāļąāļ§āđāļāļēāđāļāļāđāļāđāļāļāļāđāļāđ āļāļ·āđāļāļāļāļāđāļāđāļŠāļĒāļĻāļēāļŠāļāļĢāđāļāļēāļāļĄ āđāļ§āļāļĄāļāļāđāļāļēāļāļēāļĄāļēāļāļąāđāļāđāļāđāđāļāđāļ āļāļāļāđāļāļĩāđāļĒāļ§āļŦāļēāđāļāļāļīāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļĩāđāđāļāđāļāļāļĨāđāļēāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāđāļāļāļąāđāļ§āļŠāļēāļĢāļāļīāļĻāđāļāļ·āđāļāļĢāđāļģāđāļĢāļĩāļĒāļāļŠāļ·āļāļāļāļāļ§āļīāļāļēāļĄāļēāļŦāļĨāļēāļāļŦāļĨāļēāļĒāđāļāļāļ āđāļĨāļ°āļĒāļąāļāđāļāđāļāļāļĢāļđāđāļāļĢāļēāļāđāļ§āļĒ āļāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāļĒāļīāļāļāļąāļāļāļąāđāļāļāđāđāļĨāļĒāđāļĄāđāļŠāļāļŠāļąāļĒāļ§āđāļēāļāļģāđāļĄāļāļąāļ§āļāđāļēāļāļāļķāļāļāđāļāļāļĄāļāļāđāļŦāļĨāļāđāļŦāļĨāđāļāļēāđāļāđāļāļķāļāđāļāļĩāļĒāļāļāļąāđāļ āļāļąāđāļāļŠāļāļāļāļķāļāđāļāđāđāļĨāļāđāļāļĨāļĩāđāļĒāļāļ§āļīāļāļēāļāļąāļ āđāļāļēāļŠāļāļāļ§āļīāļāļē "āļāļđāđāļāļīāđāļ āļĒāđāļēāļāļīāđāļ" āđāļŦāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļĢāđāļāļĄāļāļāļāļāļĨāđāļĄāđāļāđāļāļĨāđāļāļĨāļąāļāļāļāļāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāđāļŦāđāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļīāļāļāļąāļ āđāļāļēāļāļāļāļ§āđāļēāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāđāļāđāļāļ§āļīāļāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļāļāļāļēāļāđāļŦāļāļ·āļāđāļāđāļāļāđāļāļĩāļĒāļāđāļŦāļĄāđāđāļāļĩāļĒāļāļĢāļēāļĒ āļāļĩāđāđāļāļēāđāļĢāļĩāļĒāļāļŠāļ·āļāļāđāļāļĄāļēāļāļēāļāļāļđāđāļŠāļāļīāļ āđāļĨāļ°āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļĢāļāļāđāļāļąāļĒ āđāļāđāļāļ§āļīāļāļēāļŦāļ§āļāđāļŦāļāļāļĩāđāđāļāļēāđāļāđāļāļĢāļ°āļāļģāđāļāļāļēāļĢāđāļŠāļāļāļāļāļāļ§āļāđāļŠāļāđāļŦāđ āļŠāđāļ§āļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļŠāļāļāļ§āļīāļāļēāđāļāļ°āđāļŦāđāđāļāļēāđāļ āļāļāļāđāļāļāđāļĄāļāļĢāļĩāļāļķāđāļāļāļąāļāđāļĨāļ°āļāļąāļ
āļĄāļĩāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļāđāļēāļāļāļķāļāđāļāđāļāļąāļāđāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļēāļ§āļāļĩāđāđāļāļīāļāļāļķāđāļ āļāļķāļāļŠāļāļāļāļēāļĄāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļ§āđāļē āđāļĢāļ·āđāļāļāđāļāļāļāļĩāđāļĄāļąāļāđāļāļīāļāļāļķāđāļāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāđāļĢ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļķāļāļāļāļāļ§āđāļē "āļāļļāļāļĄāļēāđāļŦāđāđāļāđāļēāđāļāļāđāļēāļĒ āļāđāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļāļāļĩāđāļāļāļāļāļĨāļēāļāļļāļāļ§āļąāļ āļĒāļąāļāđāļāļāđāļāđāļāļāļĄāļĩāļāļĨāļīāđāļāļāļĨāļēāļāļāļāļāļīāļāļāļąāļ§ āļāļąāļāļāļąāđāļāļāļāļāļĩāđāļŦāļĄāļąāđāļāđāļāđāļ§āļīāļāļēāļāļēāļāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļĒāļđāđāđāļāđāļāļāļīāļāļāļĒāđāļēāļāđāļāļē āļāļķāļāđāļĄāđāđāļāđāļāļāļāļ°āđāļĢāļāļīāļāļāļąāļ§ āđāļĄāđāđāļāđāļĄāļļāđāļāļŦāļ§āļąāļāđāļŦāđāđāļāļĢāļĄāļēāļāđāļāļāļĄāļāļāđ āļŠāļīāđāļāļāļĩāđāļāļīāļāļāļąāļ§āđāļāļēāļĄāļēāļĄāļąāļāļāđāļŠāļģāđāļāļāļĪāļāļāļīāđāđāļŠāļāļāđāļāļāđāļāļĢāļđāļāđāļāļāļāļāļāļĄāļąāļāđāļāļ āļāļąāļāđāļāļāļąāļāļāļąāđāļ āļāđāļēāđāļāļēāļāļģāđāļŦāđāļāļĄāļāļķāļāļāļķāļāđāļāļāļāļīāļĻāļŠāļ§āļēāļāļŦāļĨāļāđāļŦāļĨāđāļāđāļāļāļēāļāļāļĩāđ āļāđāļāļāļĒāļāļĄāļĢāļąāļāļ§āđāļēāđāļāđāļ āđāļĨāļ°āđāļāđāļāļāļķāļāļāļąāđāļāļāļĩāđāļāđāđāļāļāđāļāđāđāļĄāđāļāđāļāļĒ āļāļēāļĢāļąāļāļāļĩāđāļĨāļĒāļ§āđāļēāļāļāļāļĩāđāļāļāļāļāļĢāļīāļāļāļāļāđāļāļĢāđ"
Pushing Inn-Kuu by Arjarn New Akuniwong, Samnak Sakyant Pu Lersi Promma, Nonthaburi Province.
Arjarn New has conjured with the magic of great charm. This magic is so powerful to the level of making other people feel heart-shaking. Even Arjarn New himself is also mesmerized by the power of this magic. Just the name of "Madan Wood" in Thai language, which means "Pushing", already told its power.
It is definitely awesome for sure.
The 1st batch Inn-Kuu amulet of Arjarn New must be legendary for sure. If you're afraid of getting tired, don't take it. In any way you're tired, think about it by yourself.
It is outstanding in great charm and sex appeal, it is excellent for fulfillment in love and desire. A single person will have a mate, the person who already has a girlfriend or boyfriend but your relationship is not as sweet as yesterday, it could come back to be a sweet relationship. This Inn-Kuu is excellent in romantic charm, it is suitable for a career that requires charm ability to attract hearts of people, help in communication and negotiate, receive kindness from the boss, never be lacking, and bring good fortune and wealth.
The history of the most charming magic subject in the realm of lust level that Arjarn New used to bless this set of “Pumping Inn-Kuu” (Neem Wood, Pumping Wood), “Pushing Inn-Kuu” (Madan Wood) and “Realm Of Lust Oil” has a very interesting story, that is, Arjarn New said that at the beginning of 2024, there was a man contacted him. That man said he had been following Arjarn New for a long time. He admired and respected Arjarn New. Therefore, he would like to request to study magic subjects from Arjarn New and become a disciple. Arjarn New graciously accepted that he would teach him as requested.
When the appointment date arrived, the man came to visit Arjarn New. The man's appearance is big, fat and plump, he has dark skin, still looking young. They talked and exchanged knowledge together for a long time before the man returned to his hometown. Which is the beginning of this man's distinctiveness. It surprised Arjarn New from the first night on the day they met.
Arjarn New said that after meeting this man, he had always thought of him since that first night, missed him day and night. It went on like that for about two weeks. An image of his face appears on Arjarn New's head. His voice would ring in Arjarn New's ears. Even the smell of the perfume he wore that day, Arjarn New clearly remembers it. Arjarn New said that even he was aware of this strange phenomenon, but the uncontrollable feeling still appeared. When the story went on like this, Arjarn New immediately knew that this was probably not a normal situation at all. Because if that man is a beautiful woman, charming and memorable. It may also be a natural feeling for men and women. But the person who Arjarn New often thinks about is actually a man who has fat and dark skin.
When something like this happened, Arjarn New considered what happened to him until he came to the conclusion that the man who came to be his disciple that day was probably not a normal person. But, he is a magical person. And he is at an extraordinary level too. When they met each other again, Arjarn New asked him directly, "Seriously, what magic subject do you have? May I study with you? Because I've been thinking about you for weeks. This is weird."
The man was surprised to hear that. He also told Arjarn New that he himself is a Thai southerner. He has liked magic since childhood, traveling around to find talented masters to study many fields of magic, and he is Nora's teacher also. When Arjarn New heard this, he had no doubt about why he was so fascinated by him. So they exchanged magic subjects together. He taught the magic subject named "Pu Inn, Ya Inn (Grandpa Grandma Inn-Kuu)" to Arjarn New and told the secret tips and tricks of this subject without hiding. He said that this magic subject is the great charm of the northern region in Chiang Mai and Chiang Rai, which he learned from Grandpa Sanit and Arjarn Narongchai. It is a cherished magic that he regularly used in his spellcasting of charming amulets. While Arjarn New taught the magic subject named goat king to him.
There was one disciple who listened to the story that happened to Arjarn New. So he asked Arjarn New: How could something like this happen? Then Arjarn New replied: “If I want to explain to you to easily understand, it is like a person who fries fish every day, there must be a smell of fried fish with that person. Therefore, whoever constantly uses charming magic like him, even if he does not carry any amulets with him, does not expect anyone to be mesmerized. The invisible energies that are with him will spread power automatically. If he could make me think of him unnaturally, I have to accept that he is very skillful and rare to find nowadays. I guarantee that this man is the real one."






















āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļģ "āļāļāļāļāļļāļŦāļĨāļēāļāđāļāļ" āļāļąāļāđāļāđāļāļŠāļąāļāļĨāļąāļāļĐāļāđāđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāļĢāļąāļ āļĄāļēāđāļāļĢāļĒāļāļ°āļĢāļģāļāļīāļāļĩāļŦāļāđāļēāļŦāļīāđāļāļāļĢāļđ āļāđāļāļāđāļĢāļīāđāļĄāļāļīāļāļĩāļāļĨāļļāļāđāļŠāļ āļāļīāđāļāđāļĄāđāļŠāļ°āđāļāļē, āļāļīāđāļāđāļĄāđāļĄāļ°āļāļąāļ, āđāļĨāļ°āļāđāļģāļĄāļąāļāļĢāļ°āđāļĢāļīāļāđāļĨāļāļĩāļĒāđ āđāļāļĪāļāļĐāđ "āļāļąāļāļāļĢāđāļāđāļāļāļāļąāļāļāļĢāđ" (āļāļ·āļāļ§āļąāļāļāļĩāđ 25 āļĄāļĩāļāļēāļāļĄ 2567) āđāļāđāļāļāļĩāđāļŠāļļāļāđāļŦāđāļāļŦāđāļ§āļāđāļ§āļĨāļēāļĄāļŦāļēāđāļŠāļāđāļŦāđ “āļĪāļāļĐāđāļāļĩāļ§āļąāļāđāļĢāļ” āļāļĢāļāļāļąāļāļ§āļąāļāļāļąāļāļāļĢāđāļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļĢāđāđāļāđāļĄāļāļ§āļ āđāļāļĢāļēāļāļāļēāļĢāļĒāđāļāļļāļāļĒāļļāļāļŠāļĄāļąāļĒāļāļīāļĒāļĄāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļŦāļĢāļ·āļāļāļĢāļ°āļāļāļāļāļīāļāļĩāļāļĢāļĢāļĄāļĄāļāļāļĨ āļāļĩāđāđāļāļĩāđāļĒāļ§āļāļąāļāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄāđāļāļāļĨāļēāļ āđāļāļĪāļāļĐāđāļāļĩāđ āđāļāļĢāļēāļ°āļāļģāļāļēāļāđāļŦāđāļāđāļŠāļāļāļ§āļīāļāļąāļāļāļĢāļēāļāļ°āđāļŠāļĢāļīāļĄāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđāđāļŦāđāđāļāđāļ§āļąāļāļāļļāļŦāļĢāļ·āļāļāļīāļāļĩāļāļąāđāļāđāđāļāđāļāđāļāđāļēāļāļ§āļĩāļāļđāļ
Arjarn New brought "Red Rose Flower" which is the
symbol of love, to sprinkle on “Pumping Inn-Kuu” (Neem Wood, Pumping Wood), “Pushing Inn-Kuu” (Madan Wood) and “Realm Of Lust Oil” before start the blessing ceremony on the auspicious occasion called "Monday Full Moon" (the night of March 23, 2024), the time that a full moon on Monday night, which rarely happens. Since the former time, this occasion is the best auspicious for blessing charming amulet and performing auspicious ceremony because the power of the special moon light will double the power of the sacred objects or ceremonies.






















āđāļāļāļīāļāļĩāļāļĨāļļāļāđāļŠāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāļāļąāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļīāļāļĩāļāļđāļāļēāļāļĢāļđāļāļēāļĄāļāļĩāđāđāļāđāđāļĢāļĩāļĒāļāļĄāļē āļāļĢāļ°āļāļāļāļāđāļ§āļĒāļāļāļāđāļĄāđāđāļāļ 10 āļāļāļ, āđāļāļĩāļĒāļāđāļāļ 10 āđāļĨāđāļĄ āđāļāļĒāļāļāļāđāļĄāđāļāļĩāđāļāļģāļĄāļēāđāļāđ āļāļģāļĢāļēāļŦāđāļēāļĄāđāļ§āđāļ§āđāļēāļāđāļāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļŦāļāļēāļĄ āđāļĄāđāđāļāđāļāļāļąāđāļāđāļ§āļĨāļēāļāļāđāļāļēāđāļāđāļāđāđāļĢāļ·āđāļāļāļāļđāđāļŠāļēāļ§ āļāļāļāļĩāđāļāđāļāļāļĄāļāļāđāļāļ°āļāļķāļāļāļąāđāļāđāļāđāļāđāļāļĨāļāļāļ§āļāđāļāļŦāļēāļāđāļĄāđāļĄāļēāļŦāļē āļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāļĄāļĩāđāļāļĨāđāļāļĄāļŦāļēāļĻāļēāļĨ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļĄāļąāđāļāđāļāļĄāļēāļāļāļāļāđāļŠāļ āļāđāļēāļāļ§āđāļē "āđāļŠāļāđāļĨāđāļ§āļĄāļąāļāļāļķāļāđāļāļāļĩ" āđāļāļĒāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāļāļģāļ§āļīāļāļēāļ āļēāļāļāļĨāļēāļāļĄāļēāđāļŠāļāļāļāļ§āļāļāļ§āļāđāļāļāđāļ§āļĒ āļĄāļĩāļāļēāļĢāļāļąāđāļāļāļēāļāļļ āļŦāļāļļāļāļāļēāļāļļ āđāļĢāļĩāļĒāļāļāļēāļāļēāļĢ 32 āļāļĢāļ°āļāļļāđāļāļāļ āļđāļāļī āđāļŠāđāļŦāļąāļ§āđāļāļĨāļāđāļāļŠāļāļīāļāļĨāļāđāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļļāļāļāļīāđāļ āđāļāļĒāđāļāļāļīāļāļĩāļāļēāļĢāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļāļĢāļąāđāļāļāļĩāđ āļĒāļąāļāđāļāđāļĢāļąāļāđāļāļĩāļĒāļĢāļāļīāļāļēāļ "āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļāđ āļāđāļēāļāļāļĢāļŦāļĄāļāļīāļĢāļēāļ" āđāļĨāļ° "āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļ āļāļēāļāļāļĢāļĄ" āļĄāļēāļĢāđāļ§āļĄāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļāđāļ§āļĒ
In the consecration ceremony, Arjarn New arranged worshiping tools according to what he had learned. It consists of 10 red flowers and 10 red candles. Interestingly, scripture stated that flowers must not have thorns. Otherwise, when people use it for a love affair, the person under the spell will go to the point of pain and heartache if they don't come to meet the owner of the amulet. This magic subject has enormous tricks. Arjarn New was very confident when he consecrated them. He said, "These amulets pull my heart strongly while blessing." Arjarn New brought the magic subjects of the central region of Thailand to consecrate as well, together with setting up 4 elements, summoning 32 symptoms, charging and putting the heart of magic to reside in every amulet. In this consecration ceremony, "Arjarn Po, Ban Phrom Phirap" and "Arjarn A, Bang Phrom" also specially came to join in the consecration as well.
"āļāļīāđāļāđāļĄāđāļŠāļ°āđāļāļē" āđāļĨāļ° "āļāļīāđāļāđāļĄāđāļĄāļ°āļāļąāļ" āļāļāđāļāđāļāļđāđāļāļąāļ āđāļĢāļāđāļāđāļāļŠāļāļāđāļāđāļē āđāļāđāļāļąāđāļāđāļāđāļē āđāļāđāļāļąāđāļāļāļąāļ āļāļēāļĻāļąāļĒāđāļāļĨāđāļāļāļēāļĄāļāļ·āđāļāđāļĄāđāļāļĩāđāļāļģāļĄāļēāđāļāļ°
“Pumping Inn-Kuu” (Neem Wood, Pumping Wood) and “Pushing Inn-Kuu” (Madan Wood) carry and use together is the perfect charming amulet combo. The worshipers will always have a chance to pump and push, as the name of the wood.