Description:
āđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩ (āđāļāļ·āđāļāļāļāļāļāļāđāļĄāđ) āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļāļļāļāļīāļ§āļāļĻāđ āļāļģāļŦāļāļąāļāļāļđāđāļĪāđ
āļĐāļĩāļāļĢāļŦāļĄāļĄāļē āļ.āļāļāļāļāļļāļĢāļĩ
“āļāļĢāļđāļāļĩāļĻāļĢāļĩāļĒāđāļāļĄāļāļīāļāļāļķāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļāđāļ§āļĒ
āļĻāļīāļĐāļĒāđāļāļĩāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļđāļāļđāļĻāļąāļāļāļīāđāļĻāļĢāļĩ
āļāļĢāļđāļāļđāļĻāļīāļĐāļĒāđāđāļāļĢāļēāļ°āļ§āđāļēāļāļīāļāđāļŦāđāļĻāļīāļĐāļĒāđāļāļĩ
āļĻāļīāļĐāļĒāđāļāļđāļāļĢāļđāđāļāđāļāļāļđāđāļĄāļĩāļāļāļąāļāļāļđ “
āļāđāļēāļāļ°āļŠāļĢāđāļēāļāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāļĢāļąāļāļāļĩāđāļŠāļļāļāļāđāļāđāļāļāļāļĩāļāļĩāđāļŠāļļāļ
“āļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩ” āļāļ·āļāļāļĢāļđāļāļđāđāđāļāđāļēāļāļĩāđāđāļāļĩāđāļĒāļĄāļāđāļ§āļĒāđāļĄāļāļāļē āļĪāļāļāļēāļāļēāļĢāļĄāļĩāļāļāļ°āļāļģāđāļāđāļāļŠāļđāļ āļ āļđāļĄāļīāđāļāđāļāļīāļāļāļĩāđāļāļĢāļđāļāđāļēāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāļāļāļīāļ§āļŦāļāļąāļāļĢāđāļēāļāļāļēāļĒ āļŦāļĢāļ·āļāđāļāđāļāļāļāļēāļĢāļđāļāđāļāļēāļĢāļāļāļąāļāđāļāđāļāļĄāļāļāļĨ āđāļĢāļēāļāļķāļāļāļķāļāļāđāļēāļ āļāđāļēāļāļāđāļāļķāļāļāļķāļāđāļĢāļē āļāđāļēāļ “āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļāđāļ§ āļāļąāļāļāļĢ” āđāļāđāļāļĨāđāļēāļ§āđāļ§āđāļāļąāļāļāđāļēāļ “āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļāļļāļāļīāļ§āļāļĻāđ” āđāļāđāļāļāļĩāđāđāļĨ
āđāļāļĒāļāļēāļĢāļŠāļĢāđāļēāļāđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩāļĢāļļāđāļāļāļĩāđ āļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāļāļąāļāļŠāļĢāđāļēāļāļāļķāđāļāđāļŦāđāđāļāđāļāļĢāļđāļāđāļāļēāļĢāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨāļāļĩāđāļŠāļ·āđāļāļāļķāļ "āđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļāļĢāļ°āļāļģāļŠāļģāļāļąāļ" āļāļāļāļāđāļēāļāđāļāļĒāļāļĢāļ āđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļāļĩāđāđāļāđāļāđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĩāđ “āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļāļļāļāļīāļ§āļāļĻāđ” āļĢāļąāļāļ§āļīāļāļēāļĄāļēāļāļēāļ “āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļāđāļ§ āļāļąāļāļāļĢ” āđāļĨāļ°āđāļāđāļāđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļ·āļāđāļāđāļāļāļĢāļđāđāļŦāļāđāļāļĢāļ°āļāļģāļāđāļēāļ āļāļĢāļ°āļāļģ āļāļģāļŦāļāļąāļāļāļđāđāļĪāļēāļĐāļĩāļāļĢāļŦāļĄāļĄāļē āļāļķāđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļŦāļĨāļēāļĒāļāļāđāļŦāđāļāļāđāļĢāļđāđāļāļąāļāļāļĩāļ§āđāļēāđāļāđāļāļāļāļāļāļđāđāļāļļāļāļāļāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāļ·āļāļāļĢāļāļāđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļāļĩāđāļĄāļēāļāļ§āđāļē20āļāļĩ āļāđāļĄāļĩāđāļāđāļāļ§āļēāļĄāļŠāļļāļāļŠāļāļāļĢāđāļĄāđāļĒāđāļ āļāđāļēāļāļāļķāļāļāļāđāļāļĒāđāļāđāļāļēāļĢāļĄāļĩāļāļĢāļđ āļāļģāļĄāļēāđāļāđāļāļ§āļąāļāļāļļāļĄāļāļāļĨ āļŠāļģāļŦāļĢāļąāļāļāļāļāļĩāđāļĻāļĢāļąāļāļāļē āļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļĒāļąāļāđāļāđāļāļĨāđāļēāļ§āļŠāļģāļāļąāļāđāļ§āđāļ§āđāļē: “āļāļĢāļīāļāđāļāļĄāđāļĄāđāđāļāđāļāđāļāđāļŦāđāđāļāļĢāļĄāļēāļĻāļĢāļąāļāļāļē āļāļĒāļđāđāļāđāļēāļāļāļĄāļāđāļēāļāļŠāļģāļāļąāļāļāļĩāđāļŠāļļāļ āļāļĄāļŦāļ§āļąāļāđāļāđāļ§āđāļēāļāļāđāļāļēāđāļāļāļ°āđāļŦāđāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļģāļāļąāļāđāļŦāļĄāļ·āļāļāļāļąāļāļāļĄ āļāļĢāļđāļāļĄāđāļĄāđāđāļāļĒāļāļģāđāļŦāđāļāļīāļāļŦāļ§āļąāļ āļāđāļēāđāļĄāđāđāļāļīāļāļāļĢāļĢāļĄāđāļĨāļ°āđāļĄāđāđāļāļīāļāļ§āļēāļŠāļāļē āļāļāđāļŠāļāļāļāļ§āļēāļĄāļĒāļīāļāļāļĩāļāļąāļāļāļđāđāļāļĩāđāđāļāđāļāļĢāļāļāļāļĢāļāļ”
"āđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩ" āļĢāļļāđāļāļāļĩāđāļāļ·āļāđāļāđāļāļĢāļđāļāđāļāļēāļĢāļāđāļŦāđāļāļāļāļāđāļāđāļāđāļāđāļāļđāđāļĪāļēāļĐāļĩāļāļĩāđāļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļŠāđāļĄāļ§āļĨāļŠāļēāļĢāđāļĒāļāļ°āļāļĩāđāļŠāļļāļ āđāļĨāļ°āđāļāđāđāļ§āļĨāļēāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļāļēāļāļāļĩāđāļŠāļļāļāļĢāļļāđāļāļāļķāļāļāđāļ§āđāļēāđāļāđ āļĄāļ§āļĨāļŠāļēāļĢāļŦāļĨāļąāļāđāļāđāļ "āļāļāļāļāļāđāļĄāđāļāļđāļāļēāļāļĢāļđ" āļāļĩāđāļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāđāļāđāļāļŠāļ°āļŠāļĄāļĢāļ§āļāļĢāļ§āļĄāļāļāļāđāļĄāđāļāļ§āļāļĄāļēāļĨāļąāļĒāļāļļāļāļāļēāļāļāļēāļĄāļēāļĻ āļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāđāļāđāļāļĄāļāļ§āļēāļĒāđāļāđāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļāļļāļāļāļāļđāļāļēāđāļāđāļāļĢāļ°āļĢāļąāļāļāļāļĢāļąāļĒ āđāļāļāđāļāđāđāļāļ§āļēāđāļĨāļ°āļŠāļąāļāļāļēāļĢāļ°āļ§āļąāļāļāļēāļĢāļđāļāđāļāļēāļĢāļāļāļĢāļđāļāļēāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļŠāļīāđāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđāļāļĩāđāļāđāļēāļāļāļąāļāļāļ·āļāļĄāļēāļāļĨāļāļ 20 āļāļ§āđāļēāļāļĩ āļāļķāđāļāđāļāļāļ§āļēāļĄāđāļāļ·āđāļāļāļāļāļāļđāđāļĢāđāļģāđāļĢāļĩāļĒāļāļ§āļīāļāļēāļāļēāļāļĄāđāļ§āļāļĒāđāļĄāļāļāđāļāļēāļāļē āļāļ°āļāļ·āļāļ§āđāļēāļāļāļāđāļĄāđāļāļđāļāļēāļāļĢāļđāļāļ·āļāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāđāļāđāļŠāļĄāļ·āļāļāļāļąāļāļāļ°āļŠāļąāļāļāļēāļāļēāļāđāļāļĢāļ°āļŦāļ§āđāļēāļāļāļĢāļđāļāļąāļāļĻāļīāļĐāļĒāđ āđāļĨāļ°āđāļāļĩāđāļĒāļĄāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļĢāļāļĻāļĢāļąāļāļāļēāļāļĩāđāļĻāļīāļĐāļĒāđāļĄāļĩāļāđāļāļāļĢāļđāļāļĒāđāļēāļāđāļĢāļāļāļĨāđāļē āļāļķāļāđāļāđāļāļāļāļāļŠāļģāļāļąāļāļāļĩāđāļĄāļĩāđāļĢāļāļāļĢāļđāļŠāļđāļ
āđāļĄāđāđāļāļĩāļĒāļāđāļāđāļēāļāļąāđāļ āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļĒāļąāļāđāļāđāļāļģāļāļāļāđāļĄāđāļāļ§āļāļĄāļēāļĨāļąāļĒāļāļēāļĄāļ§āļąāļ āļāļēāļĄāļāļļāļāļī āļāļēāļĄāļŠāļģāļāļąāļ āļāļēāļĄāļāđāļēāļ āļāļāļāļāļĢāļđāļāļēāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļŦāļĨāļēāļĒāđāļāđāļēāļāļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāļēāļĢāļāļāļąāļāļāļ·āļāļĄāļēāļāļāļāļŠāļĄāļĨāļāđāļāđāļāđāļāļĄāļ§āļĨāļŠāļēāļĢāļāđāļ§āļĒ āđāļāļĒāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļāđāļāļģāļāļāļāļāļāđāļĄāđāļāļąāđāļāļŦāļĄāļāļāļĩāđāļāļĨāđāļēāļ§āļĄāļē āļĄāļēāļāļĨāļļāļāđāļāļĨāđāļēāļāļąāļāļŠāļēāļĢāļāļąāļāļĄāļ§āļĨāļŠāļēāļĢāļāļĩāđāđāļāđāļāļĄāļāļāļĨāļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāļāļāļēāļāļąāļāļāļāļāđāļēāļāļāļģāđāļĄāđāđāļāđāļāļąāđāļāļŦāļĄāļ āđāļāđāļāļąāļāļĢāļ§āļĄāļāļąāļāđāļĨāđāļ§āļāđāļēāļāļ°āđāļāļ·āļāļ 300 āļāļāļīāļ
āļāļāļāļāļēāļāļāļĩāđāļĒāļąāļāļĄāļĩ "āļāļĢāļēāļĒāđāļŠāļ" āđāļāļāļĢāļ°āļāļēāļāļāļđāļāļāļāļ "āļŦāļĨāļ§āļāļāļđāđāļāļĩāđ āļ§āļąāļāļŦāļđāļāđāļēāļ" āļāļĢāļ°āļāļđāđāđāļĄāļāļāļēāđāļĨāļ°āļĄāļĩāļ§āļīāļāļēāļāļēāļāļĄāđāļāđāļāļĨāđāļē āļāļģāļāļēāļāđāļāļāļīāđāļĨāļ·āđāļāļāļāļ·āđāļāļāļāļāļāļąāļāļŦāļ§āļąāļāļāļāļāļāļļāļĢāļĩ āļāļķāđāļāļāļāļāļāļēāļāļŦāļĨāļ§āļāļāļđāđāļāļĩāđāļāļ°āļĄāļāļāļāļĢāļēāļĒāđāļŠāļāđāļŦāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļĨāđāļ§ āļāđāļēāļāļĒāļąāļāđāļāđāđāļĄāļāļāļēāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļāļģāļĪāļāļĐāđāđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩāļĢāļļāđāļāļāļĩāđāđāļŦāđāļāļĩāļāļāđāļ§āļĒ
āļāļĩāļāļāļąāđāļ "āļāļĢāļ°āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāđāļāļ āļ§āļąāļāļŦāļđāļāđāļēāļ" āļāļēāļĒāļēāļāļāļļāļāļāļēāļāļĄāļŦāļĨāļ§āļāļāļđāđāļāļĩāđ āļāļđāđāļĄāļąāđāļāļāļāđāļāļāļģāļĢāļē āļāļđāđāļāļĩāđāļĒāļķāļāļĄāļąāđāļāđāļāļ§āļīāļāļēāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļāđāļāļŠāļāļŠāļąāļĒāđāļĨāļ°āļāļģāđāļŦāđāđāļŦāđāļāđāļāđāļāļĢāļīāļāđāļāđāļāļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļąāļāļĐāđ āļāđāđāļāđāđāļĄāļāļāļēāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩāļĢāļļāđāļāļāļĩāđāđāļāļāļīāļāļĩāđāļŠāļāļāđāļģāļāļĢāļ°āļāļļāļāļāļĄāļāļāđāļāļąāļāļĨāļ·āļāļĨāļąāđāļ āļāļĩāđāļāļĢāļ°āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāđāļāļāđāļāđāļāļģāļĄāļēāļŠāļāđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđāļāļēāļāļāļģāļĢāļ°āļĨāđāļēāļāđāļāļĢāļēāļ°āļŦāđāđāļāđāļāđāļ§āļĢāļ āļąāļĒāđāļŦāđāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāļĨāļđāļāļŦāļēāļĄāļēāđāļĨāđāļ§āđāļāđāļāļŦāļĄāļ·āđāļāđāļāļ
āļŦāļĨāļąāļāļāļēāļāļāļąāđāļāļāđāļēāļāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āđāļĨāļ°āđāļŦāļĨāđāļēāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāđāļāļŠāļēāļĒ āđāļāđāļāļģāļĄāļēāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļĢāđāļ§āļĄāļāļąāļāļāļĩāļāļŦāļĨāļēāļĒāļ§āļēāļĢāļ°āđāļāđāļāđāļ§āļĨāļēāļāļ§āđāļēāļāļĢāļķāđāļāļāļĩ āđāļĨāļ°āļāļąāđāļāđāļāđāļāļąāļāļāļąāđāļāđāļāđāļāļāđāļāļĄāļē āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāļāđāđāļāđāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāđāļĢāļ·āđāđāļāļĒāļĄāļēāđāļĄāđāđāļāļĒāļŦāļĒāļļāļ āđāļāļĒāđāļāļāļļāļāļāļ·āļāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāđāļŠāļ§āļāļĄāļāļāđāļāļąāđāļāļāļĢāļĢāļĄāļāļēāļāļāļēāļĄāļāļīāļāļ§āļąāļāļĢāļāļāļāļāđāļēāļ āđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩāļĢāļļāđāļāļāļĩāđāļāđāļāļ°āļāļĒāļđāđāļāļāļŦāļīāđāļāļāļĢāļ°āđāļāļ·āđāļāļāļŦāļāđāļēāļāđāļēāļāđāļŠāļĄāļ
āļāđāļēāļāļŦāļĨāļąāļāļāļĢāļ°āļāļąāļāļāđāļ§āļĒ "āļĒāļąāļāļāđāļāļ°āļĪāļēāļāļē" āļāļąāļāđāļāđāļāļĒāļąāļāļāđāļāļĩāđāļĄāļēāļāļāđāļ§āļĒāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļĄāļāļāļē āđāļāļāļĨāļēāļ āļāļķāđāļāđāļāđāļĨāļāļāļāļāđāļ§āļāļĒāđāļĄāļāļāđāļāļēāļāļē āļāļąāđāļāđāļāđāļāļĢāļąāđāļāļāļāļĩāļāļāļķāļāļāļąāļāļāļļāļāļąāļ “āļāļ°āļĪāđ
āļāļē” āļāļ·āļāđāļāđāļāļĒāļāļāļ§āļīāļāļēāļāļĩāđāļāļķāđāļāļāļ·āđāļāļāļēāļāļāđāļēāļāđāļĄāļāļāļēāļĄāļŦāļēāļāļīāļĒāļĄ, āđāļāļāļĨāļēāļ āļāđāļēāļāļēāļĒ, āđāļĨāļ°āđāļŠāļāđāļŦāđāđāļĨāļ·āđāļāļāļĨāļ·āļ āđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāļāļąāļāļĄāļēāļāļ§āđāļēāļāļąāļāļāļĢāļ° “āļĪāđ
” āļĄāļĩāļāļ§āļēāļĄāđāļāđāļĄāļāļĨāļąāļāļĻāļąāļāļāļīāđāļŠāļīāļāļāļīāđāđāļāļāļąāļ§ āļŠāļāļīāļāļāļĒāļđāđāļāļĩāđāđāļāļāļĩāđāđāļŦāđāļāļāļąāđāļāļāđāļāļ°āļĄāļĩāđāļāđāļŠāļīāđāļāļāļĩāļāļēāļĄāđāļĨāļ·āđāļāļāļĨāļ·āļāļĢāļ°āļāļ·āļāļāļēāļĄ āļāļķāđāļāđāļāđāļāđāļĨāļ°āļŠāļģāļāļąāļāļāļĩāđāļĄāļĩāļāļ·āđāļāđāļŠāļĩāļĒāļāļ§āđāļēāđāļāđāļāļāļāļāļāļĢāļīāļāđāļāđāđāļāđāđāļĨāđāļ§ āļĨāđāļ§āļāđāļĨāđāļ§āđāļāđāļĄāļĩ “āļ§āļīāļāļēāļāļ°āļĪāđ
āļāļē” āļāļąāļāļāļąāđāļāļŠāļīāđāļ āļāļąāļāļāļąāđāļāļĒāļąāļāļāđāļāļĩāđāļāļķāļāđāļŦāđāļāļĨāļāļēāļāļāđāļēāļāļāļ§āļēāļĄāļĄāļĩāļāļ·āđāļāđāļŠāļĩāļĒāļāđāļĨāļ·āđāļāļāļĨāļ·āļāļĢāļ°āļāļ·āļāđāļāļĨ āđāļāđāļāļāļĩāđāļĢāļąāļāđāļāļĢāđāđāļāđāļĄāļŦāļēāļāļ āļāļĢāļ°āļŠāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļģāđāļĢāđāļāđāļĄāđāļāļąāļāļāļāļāļķāđāļāļŦāļāļāļēāļ
āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļāđāļāļĨāđāļēāļ§āļāļīāđāļāļāđāļēāļĒāđāļ§āđāļ§āđāļē "āļāļĢāļđāļāļķāđāļāđāļĄāđāđāļāđāļāļąāļ§āļāļĄāđāļāļāļāđāđāļĄāđāđāļāļĒāđāļŦāđāļāļāđāļ§āļĒāļāļē āđāļĨāļ°āđāļĄāđāļĄāļĩāļŦāļĨāļąāļāļāļēāļāđāļŠāļāļāđāļŦāđāđāļāļĢāļāļđāļ§āđāļēāļāđāļēāļāļĄāļĩāļāļĒāļđāđāļāļĢāļīāļ āđāļāđāļāļĨāļāļĩāđāļāļĄāđāļāđāļĢāļąāļāļāļēāļāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩāļāļĩāđāļāļĄāđāļĄāđāđāļāļĒāđāļŦāđāļāļāļąāļ§āļāļĢāļīāļāļāđāļēāļ āļāļąāļāļĄāļĩāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāļĄāļŦāļēāļĻāļēāļĨ āđāļĨāļ°āļĒāļąāļāļŠāđāļāļāđāļāđāļĢāļāļāļĢāļđāđāļŦāđāļāļąāļāļĨāļđāļāļĻāļīāļĐāļĒāđāđāļĨāļ°āļāļđāđāļāļĩāđāļĻāļĢāļąāļāļāļēāđāļŦāđāļĢāļāļāļāļēāļĒ āļĢāļļāđāļāđāļĢāļ·āļāļāļĄāļēāļāđāđāļĄāđāļāđāļāļĒ āđāļāļāđāļāļ§āļāļēāļāđāļēāļāļāļĢāļēāļāđāļāļĢāļ·āđāļāļāļĢāļāļāļĢāļđāđ āļāļģāļĻāļĢāļąāļāļāļēāđāļŦāđāļāļķāļāļāļĢāđāļāļĄāđāļāļīāļ āļāļ°āđāļāļīāļāļāļĨāđāļāļ āļēāļĒāļŦāļāđāļē āļāđāļēāļĄāļąāđāļāđāļĄāļ·āđāļāđāļŦāļĢāđ āļāđāļāļ°āđāļĄāđāļĄāļĩāļāļģāļ§āđāļē āļĄāļąāđāļ āļĄāļāļāđāļĨāđāļ§āļāļģāļĢāļđāļāļĨāļąāļāļĐāļāđāļāļĢāļđāđāļŦāđāđāļĄāđāļāđ āđāļ§āļĨāļēāļāļāļāļļāļāļāđāđāļāđāļĒāļēāļ āļŦāļĢāļ·āļāļāļąāļāļāļāļŦāļāļāļēāļ āļāđāđāļŦāđāļāļķāļāļāļķāļāļāđāļēāļ āđāļĄāļ·āđāļāļāļ°āļāļģāļāļēāļĢāļŠāļīāđāļāđāļ āļāđāđāļĄāđāļĄāļĩāļāļ°āđāļĢāđāļŦāđāļŦāļ§āļąāđāļāđāļāļĢāļ"
Highest Guru Lersi Head (flower powder) by Arjarn New Akuniwong, Samnak Sakyant Pu Lersi Promma, Nonthaburi Province.
“Good teachers will spread their goodness attached to their students. Good students will spread honor of their teachers as well. Teachers praise their students because they want their students to be good people. The student who praises his teacher is a grateful person."
If I want to create the thing I love the most, it must be the best.
“Lersi Guru” is an elderly teacher who is full of kindness, virtues of high penance. Let’s be proud of your teacher if you have his image tattooed on your skin or have an auspicious amulet of his image. We think of Lersi Guru, Lersi Guru thinks of us too. “Arjarn Kaew Chantorn" had said this with "Arjarn New Akuniwong”.
By creating this version of the Highest Guru Lersi Head. Arjarn New has made it into an image of a sacred object that directly refers to "The Highest Guru Lersi Head Of Samnak Sakyant Pu Lersi Promma". Arjarn New Akuniwong got this Lersi head when he studied magic from his well-beloved teacher named "Arjarn Kaew Chantorn". Arjarn New respects this Lersi head to be the highest guru Lersi head of Samnak Sakyant Pu Lersi Promma. Whenever his disciples see this Lersi head, they immediately know that it is one of the most important and cherished items of Arjarn New.
Arjarn New has held this Lersi Head for more than 20 years with happiness and peace. Therefore, Arjarn New wants to spread the virtues of his teachers by using the image of this majestic Lersi head to make it into a silver-gold talisman for believers. Arjarn New also said that: “In fact, I didn't ask anyone to believe in my teacher. This Lersi head is at my house and it is one of the most important things for me. I just hope that the believers who take this my techer's image will see the same importance as I do. My teacher never makes his disciples disappointed if it's not more than karma. Congratulations to those who got this amulet.”
This version of the "Highest Guru Lersi Head" is the image of the grandfather hermit or Pokae Lersi that Arjarn New added a lot of material to create and spent the longest time on blessing. The main material is "Worshiping Teachers Flowers Powder", which Arjarn New has collected and gathered flowers, garlands, and blossoms which he offered as an offering to the Triple Gem and pays homage to the image of the teachers that he has respected for over 20 years. There is a belief of those who study the subject of magic and spells that the flowers offered to the sacred things are something that is like a mental contract between the teachers and the students, and filled with strong faith that the students have in their teachers. Therefore, it is an important item with a high teacher's power.
Not only that, Arjarn New also brought flowers and garlands from temples, monk's dwellings, magic institutions, and the homes of many teachers and masters that Arjarn New respected to be the materials also. Arjarn New brought all the flower powders mentioned above to mix with countless auspicious materials that have a high sacred magical intensity. The number of those materials is much more than Arjarn New can remember all, but counted together there should be nearly 300 types.
There is also "Sacred Sand" in the incense burner of "LP.Tee, Wat Hu Chang", a merciful monk with strong magic skills, the legend of the famous monks of Nonthaburi Province. In addition to LP.Tee giving sacred sand to Arjarn New, he also graciously prayed and blessed the Highest Guru Lersi Head for Arjarn New as well.
Also, "LP.Odd, Wat Hu Chang", a descendant of LP.Tee, the one who is stable in the scriptures and unquestioningly adheres to the magic subject and can make it evident, also graciously prayed and blessed the Highest Guru Lersi Head for Arjarn New in the auspicious ceremony of consecrating holy water that LP.Odd has brought to wash away misfortunes tens of thousands of his disciples.
After that, Arjarn New and his disciples blessed the Highest Guru Lersi Head together on several occasions for more than half a year. And since then, Arjarn New has been praying and blessing continuously and never stopping. Every night he prayed Buddha's mantra and meditated according to his routine, the Highest Guru Lersi Head would always be on the shelf in front of him.
The backside is "Na Rue Char Yantra", it is the great magic subject which was celebrated in the case of charm, money, and reputation. Many magic masters highly value and believe that the magic Yantra “āļĪāđ
” has power itself. Wherever this Yantra appears, it will be a famous and auspicious place. Therefore, this Yantra has excellent ability in the field of reputation, prestige, being greatly loved by the people, and success with a good opportunity.
Arjarn New said in conclusion: “The invisible teachers that even I myself have never seen with my eyes before. And there is no evidence to show anyone that they really exist. But the results that I received from them that I have never seen in real life are enormous amount, and they also pass on their power to their devotees and believers to survive and be prosperous. The divine things are wise and knowledgeable. Make your faith ready. There will be good results in the future. If you have enough confidence, there won't be the word "Maybe" in your life. Look and remember the teacher's image exactly. When you have a difficult time or face an impasse, you think of teachers. There is nothing to be afraid of when you do anything".
“āļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩ” āļāļ·āļāļāļĢāļđāļāļđāđāđāļāđāļēāļāļĩāđāđāļāļĩāđāļĒāļĄāļāđāļ§āļĒāđāļĄāļāļāļē
āļĪāļāļāļēāļāļēāļĢāļĄāļĩāļāļāļ°āļāļģāđāļāđāļāļŠāļđāļ āļ āļđāļĄāļīāđāļāđāļāļīāļāļāļĩāđāļāļĢāļđāļāđāļēāļāļāļĢāļ°āļāļąāļ
āļāļāļāļīāļ§āļŦāļāļąāļāļĢāđāļēāļāļāļēāļĒ āļŦāļĢāļ·āļāđāļāđāļāļāļāļēāļĢāļđāļāđāļāļēāļĢāļ
āļāļąāļāđāļāđāļāļĄāļāļāļĨ āđāļĢāļēāļāļķāļāļāļķāļāļāđāļēāļ āļāđāļēāļāļāđāļāļķāļāļāļķāļāđāļĢāļē
āļāđāļēāļ “āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāđāļāđāļ§ āļāļąāļāļāļĢ” āđāļāđāļāļĨāđāļēāļ§āđāļ§āđ
āļāļąāļāļāđāļēāļ “āļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§ āļāļāļļāļāļīāļ§āļāļĻāđ” āđāļāđāļāļāļĩāđāđāļĨ
“Lersi Guru” is an elderly teacher who is full of kindness, virtues of high penance. Let’s be proud of your teacher if you have his image tattooed on your skin or have an auspicious amulet of his image. We think of Lersi Guru, Lersi Guru thinks of us too. “Arjarn Kaew Chantorn" had said this with "Arjarn New Akuniwong”.
āļāļĩāļāļŦāļāļķāđāļāļāļāļāļāļĩāļāļĩāđ āļĻāļīāļĐāļĒāđāļĄāļĩāļāļĢāļđ āļĨāļđāļāļāđāļāđāļāđ āļāļ§āļĢāļĄāļĩāđāļ§āđāļāļđāļāļē
āļĢāļļāđāļāļāļĩāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§āļāđāļēāļāđāļāđāļĢāļąāļāļāļ§āļēāļĄāđāļĄāļāļāļēāļāļēāļāļāđāļēāļ
“āļŦāļĨāļ§āļāļāđāļāļāļĩāđ āļ§āļąāļāļŦāļđāļāđāļēāļ” āļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļāļāļĨāļļāļāđāļŠāļāđāļŦāđāđāļāđāļāļāļīāđāļĻāļĐāļāļĩāļāļāđāļ§āļĒ
Another sacred amulet that all Pokae Lersi’s disciples should have to worship. This batch, Arjarn New has received kindness from “LP.Tee, Wat Hu Chang" to bless also.





"āļŦāļĨāļ§āļāļāļđāđāļāļĩāđ āļ§āļąāļāļŦāļđāļāđāļēāļ" āļāļĢāļ°āļāļđāđāđāļĄāļāļāļē
āđāļĨāļ°āļĄāļĩāļ§āļīāļāļēāļāļēāļāļĄāđāļāđāļāļĨāđāļē āļāļģāļāļēāļāđāļāļāļīāđāļĨāļ·āđāļāļāļāļ·āđāļ
āļāļāļāļāļąāļāļŦāļ§āļąāļāļāļāļāļāļļāļĢāļĩ āđāļāđāđāļĄāļāļāļēāļāļāļīāļĐāļāļēāļāļāļīāļ
āļāļĨāļļāļāđāļŠāļāļāļģāļĪāļāļĐāđ āđāļĻāļĩāļĒāļĢāļāļĢāļđāļĪāļēāļĐāļĩ (āđāļāļ·āđāļāļāļāļāļāļāđāļĄāđ)
āļĢāļļāđāļāļāļĩāđāđāļŦāđāļāļēāļāļēāļĢāļĒāđāļāļīāļ§
"LP.Tee, Wat Hu Chang", a merciful monk with strong magic skills, the legend of the famous monks of Nonthaburi Province, graciously prayed and blessed the Highest Guru Lersi Head (flower powder) for Arjarn New as well.